اَلْقُطُوعُ [el-kutû’] (رُجُوعٌ [rucû’] vezninde) قَطْعٌ [kat’] gibi suyu gemi ile yâhûd yüzmekle öte yakaya geçmek ma’nâsınadır, niteki zikr olundu. Ve قُطُوعٌ [kutû’] ve قِطَاعٌ [kitâ’] (kâf’ın kesri ve fethiyle) Kuyunun suyu tükenip soğumak ma’nâsınadır; yukâlu: قَطَعَ مَاءُ الرَّكِيَّةِ قُطُوعًا وَقِطَاعًا إِذَا ذَهَبَ Ve قُطُوعٌ [kutû’] ve قِطَاعٌ [kitâ’] Kuş kısmı yaylaktan kışlağa göçmek ma’nâsınadır; yukâlu: قَطَعَتِ الطَّيْرُ قُطُوعًا وَقِطَاعًا إِذَا خَرَجَتْ مِنْ بِلاَدِ الْبَرْدِ إِلَى بِلاَدِ الْحَرِّ Ve قِطَاعٌ [kitâ’] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) İsm olur, kendisiyle sevb ve meşin makûlesi kesilecek âlete denir, قَاطِعٌ [kâti’] gibi, ke-mâ se-yuzkeru. Ve akçelere ıtlâk olunur, دَرَاهِمُ [derâhim] ma’nâsına. Ve meyvenin kesimine denir; yukâlu: هَذَا زَمَنُ الْقِطَاعِ أَيِ الصِّرَامِ Bunda kâf’ın fethiyle de câ’izdir.

s. 1. Date-cutting; also, the season for cutting dates from their trees. 2. (kıtâ‘ only) A knife or any cutting instrument; a cutter.

Şalter, kesici alet, kesen.

iz. cm. ar. fd: kâtı’. ba: قاطع kâtı’.

Kesici alet.

Sektör, kesim. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; şerit, kısım, bölüm, şube, dal, kol, arazi parçası, kesilmiş parça.

(a. i.) : 1) kat’etme, kes me. 2) geo. dâireden bir kıt’a, bir parça, bir kes me, fr. segment. kıtâ-ı dâire geo. dâire parçası, dâire kesmesi.

(a. s.) : 1) daha (en, pek, çok) kat’eden, edici, kesici. 2) g. s. kâğıtları oymak suretiyle dantel gibi süslü yapraklar yapan sanatkâr.

(a. s. kâtı’ın c.) : kat ediciler, kesiciler, kesenler.

iz. ar. 1. Kesme, kat’. n. 2. rt. [hendesede] dâirenin iki kutruyla bunların arasındaki kavsin teşkil ettikleri müselles (üçgen) ki dâirenin bir kısmıdır: kuttâ’-ı dâire.