s. (pl. قصور) 1. A fort, castle. 2. A palace. 3. A summer house, pavilion. 4. Shortness, brevity.

vn. & s. 1. A making short in space or time. 2. A shortening, curtailing, abbreviating; especially, a reducing the foot فعولن fe‘ûlun to فعول fe‘ûl, or مفاعیلن mefâ‘îlun to مفاعیل mefâ‘îl, represented by فعولن fe‘ûlun; or فاعلاتن fâ‘ılâtun to فاعلات represented by فاعلان fâ‘ılân. 3. A drawing back, withdrawing a thing; withdrawal; retraction. 4. A tightening; tension. 5. A being short; shortness. 6. A being remiss or negligent; negligence, shortcoming.

i. havuç. mr.

اَلْقِصَارُ [el-kisâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Saç ve sakal kırkmak ma’nâsına olan قَصْرٌ [kasr]dan ismdir. Ve bir gûne damga ismidir ki deve kısmının boyunlarının köküne basılır.

اَلْقَاشِرُ [el-kâşir] Bu dahi en sonra gelen yarış atına ıtlâk olunur.

iz. ar. 1. Kısma, kısaltma, kısa kesme: kasr-ı eşcâr. 2. Kesme, ihtisâr, hasr, tahdîd ve taklîl: tarîkı kasr etmek. 3. Noksan, eksiklik: kasr-ı himmet. 4. ed. İbârenin lüzûmundan ziyâde ihtisârı: ifâdenin bu derecede kasrı ifhâm-ı merâma mânidir. 5. [arûzda ] (tef’ile) nin son harfinin iskâtı, mesela (fâ’ilâtün)den (fâ’ilât) kalması.

(a. i. c. : kusur) : köşk, kâşane, saray.

(a. i.) : 1) kısa kesme, kısaltma, kısma. îcâz-ı kasr : ed. söylenişte hiç bir hazf olmadığı halde, ibarenin mânâca zengin olması [re’s-ül-hikmeti mahâfet-Ullah : hikmetin başı Allah korkusudur] gibi. Edât-ı kasr : gr. “ancak, sâde, yalnız” gibi edatlar.

iz. ar. 1. Kısma, kısaltma, kısa kesme: kasr-ı eşcâr. 2. Kesme, ihtisâr, hasr, tahdîd ve taklîl: tarîkı kasr etmek. 3. Noksan, eksiklik: kasr-ı himmet. 4. ed. İbârenin lüzûmundan ziyâde ihtisârı: ifâdenin bu derecede kasrı ifhâm-ı merâma mânidir. 5. [arûzda ] (tef’ile) nin son harfinin iskâtı, mesela (fâ’ilâtün)den (fâ’ilât) kalması.

قَشْرٌ [kaşr] (نَشْرٌ [neşr] vezninde) Bir dağın adıdır.