(a. s. c. : kurenâ) : 1) yakın, (bkz. : karîb). 2) bir şeye sahip olan, bir şeye nail olan. 3) hısım, komşu, arkadaş gibi yakın olanlardan her biri. 4) pâdişâhın dâimi surette yakınında bulunan, mabeyinci. Ser-karîn : baş mabeyinci.

اَلْقَرِينُ [el-karîn] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi bir adamın yaşdaşına denir; yukâlu: هُوَ قَرِينُهُ أَيْ لِدَتُهُ Ve çift öküzü gibi birbirine yanaştırılıp koşulmuş devenin her birine denir. Ve bir adamın ve bir nesnenin mukârinine denir; cem’i قُرَنَاءُ [kurenâ’] gelir, كُرَمَاءُ [kuremâ’] gibi; yukâlu: هُوَ قَرِينُهُ أَيْ مُقَارِنُهُ Ve bir adamın hemîşe yâr ve musâhibine ve hem-demine denir; yukâlu: هُوَ قَرِينُهُ أَيْ مُصَاحِبُهُ Ve her benî âdeme makrûn olan şeytânına denir ki aslâ ondan müfârakat eylemez. Ve Zeydu’l-hayl et-tâ’î kılıcının ismidir. Ve karîn b. Suheyl b. karîn kendisi ve pederi muhaddislerdir. Ve 'Alî b. karîn za’îfü’r-rivâyedir. Ve قَرِينٌ [karîn] İnsânın nefs-i nâtıkasına ıtlâk olunur, ke-mâ se-yuzkeru.

قُرَيْنٌ [kureyn] (زُبَيْرٌ [zubeyr] vezninde) tâ’if kazâsında bir karyedir. Ve esmâdandır: kureyn b. 'Ömer ve kureyn b. İbrâhîm yâhûd İbn 'Âmir b. Sa’d b. Ebî Vakkâs ve Mûsâ b. Ca’fer b. kureyn muhaddislerdir.

a. & s. (fem. قرینە) 1. a. Near, nigh. 2. Associated. 3. s. (pl. قرنا) A fellow (in a pair or set); a companion or associate. 4. A man’s equal in age. 5. A disposition, nature, spirit. 6. A demon that never leaves one.

(قَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- همسر، همدم.
۲- یار.
۳- نزدیک. ج. قرنا(ء)، اقران.