اَلْفِرْكُ [el-firk] (fâ’nın kesri ve râ’nın sükûnuyla) Bugz etmek ma’nâsınadır; tekûlu minhu: فَرِكَتِ الْمَرْأَةُ زَوْجَهَا تَفْرَكُهُ فِرْكًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا أَبْغَضَتْهُ

اَلْفَارِكُ [el-fârik] (râ’nın kesriyle) Bi-ma’nâhu; tekûlu: فَرِكَتِ الْمَرْأَةُ فَهِيَ فَرُوكٌ وَفَارِكٌ Ve فِرْكٌ [firk] Zevcesine bugz etmeğe dahi derler. Bu kelime zevceynin gayrıda isti’mâli mesmû’ olmamıştır.

s. 1. A rubbing between the thumb and finger or between the hands. 2. A spouse’s hating his consort; conjugal hate, incompatibility.

اَلْفَرْكُ [el-ferk] (fâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi ovmak; tekûlu: فَرَكْتُ الثَّوْبَ وَالسُّنْبُلَ بِيَدِي أَفْرُكُ فَرْكًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ

aşağıbak.

فِرَكٌ [Firek] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) Bir mevzi’dir.

اَلْفَرِيكُ [el-ferîk] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Şol dânelere denir ki kemâlini bulmakla elde ovulmağa sâlih ola; Anadolu’da ferik pilâvı bundan olur. Ve ferik aşına denir ki yağla yâ süt ile tertîb ederler.

فَرَكٌ [Ferek] (جَبَلٌ [cebel] vezninde) Isfahân kazâsında bir karyedir.

اَلْفَرْكُ [el-ferk] (تَرْكٌ [terk] vezninde) Bir nesneyi el ile sürtüp ovmak ma’nâsınadır; yukâlu: فَرَكَ الثَّوْبَ وَالسُّنْبُلَ فَرْكًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا دَلَكَهُ Ve bir adama bugz eylemek, 'alâ-kavlin ehad-ı zevceyn âhere bugz eylemeğe mahsûstur, niteki fâ’nın kesriyle فِرْكٌ [firk] ve قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde فُرُوكٌ [furûk] ve zammeteyn ve teşdîd-i kâf’la فُرُّكَانٌ [furukkân] dahi bu ma’nâyadır; yukâlu: فَرِكَهُ وَفَرَكَهُ فَرْكًا وَفِرْكًا وَفُرُوكًا وَفُرُّكَانًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَمِنَ الْأَوَّلِ شَاذًّا إِذَا بَغَضَهُ أَوْ خَاصٌّ بِبِغْضَةِ الزَّوْجَيْنِ فَيُقَالُ فَرِكَهَا وَفَرِكَتْهُ

اَلْفَرَكُ [el-ferek] (fethateynle) Kulak dibinden salkı olup düşük olmak.