اَلْفَيِّلُ [el-feyyil] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) ve اَلْفَالُ [el-fâl] (حَالٌ [hâl] vezninde ki aslı فَيَلٌ idi yâhûd فَائِلٌ [fâ’il]den maklûbdur) فِيلٌ [fîl]-i mezkûr gibi رَأْيٌ [re’y] lafzına muzâf olarak re’y ve endîşesi za’îf ve tedbîri sahîf adama denir; yukâlu: رَجُلٌ فِيلُ الرَّأْيِ كَمَا ذُكِرَ وَفَيِّلُ الرَّأْيِ وَفَائِلُ الرَّأْيِ بِالْإِضَافَةِ وَفَالٌ مِنْ غَيْرِ إِضَافَةٍ وَفَائِلُ الرَّأْيِ أَيْ ضَعِيفُ الرَّأْيِ Ve فَالٌ [fâl]فَائِلٌ[fâ’il] dedikleri damara denir, ke-mâ se-yuzkeru. Ve Fâris ülkesinde bir kasaba adıdır, Pâl muarrebidir; Kitâb-ı Takrîb ve sâ’ir ba’zı te’lifât sâhibi kutb-ı Fâlî oradandır ve kâdî-i Şîrâz İsmâ’îl b. İbrâhîm el-Fâlî oradandır. Ve hûzistân kazâsında bir belde adıdır; Ebu’l-hasen 'Alî b. Ahmed el-Edîb el-Fâlî oradandır yâhûd bunun ismi فَالَةُ [Fâlet]tir. Ve فَيِّلٌ [feyyil] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) Mülahham adama ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ فَيِّلُ اللَّحْمِ أَيْ كَثِيرُهُ Ve فَائِلٌ [fâ’il] Omaca kemiğinin çukurunda olan ete denir, 'alâ-kavlin onda olan damara denir.

vulg. فایل fâyil, a. (fem. فائلە) Weak, erring in judgment.

اَلْفَائِلُ [el-fâ’il] (yâ’nın kesriyle) Şol ettir ki yan başı üzerinde olur. Ve ba’zılar فَائِلٌ [fâ’il] uylukta bir damarın ismidir dedi. Ve gâh olur فَائِلٌ [fâ’il]den فَالٌ [fâl] ile ta’bîr olunur, harflerin kalb-i mekân etmekle, nitekim هَائِرٌ [hâ’ir]de kalb-i mekân edip هَارٌ [hâr] derler. Ve هَارٌ [hâr] yıkılıcı kum yığınına derler.