is. ar. “غ gayn” harfinin ism-i müşterekidir: غین منقوطه gayn-ı menkûta, غین معجمه gayn-ı mu‘ceme = noktalı “غ gayn” ki “ع ayn” harfinden tefrîk için böyle denilir.

اَلْغَيْنُ [el-gayn] (عَيْنٌ [‘ayn] vezninde) Hurûf-ı hecâdan bir harftir, mechûreden ve hurûf-ı müsta’liyedendir. Mahreci a’lâ-yı halktandır, telaffuzunda ifrâta mü’eddi gargara ve ihfâya müntehî olur vechile tahkîk-i mahrecinde ihmâl olunmamak münâsibdir, belki beyân ve izhârında ve hâ-yı mu’ceme makûlesi harften temyîz ve tahlîsinde ihtimâm ve dikkat olunmak lâzımdır. Ve harf-i mezkûr zâ’id ve harf-i sâ’ireden bedel vâki’ olmaz. Ve غَيْنٌ [gayn] Masdar olur, susamak ma’nâsına; tekûlu: غِنْتُ أَغِينُ غَيْنًا إِذَا عَطِشْتَ Ve pek susuzluktan yürek yanmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَانَتِ الْإِبِلُ أَيْ غَامَتْ Ve غَيْنٌ [gayn] Buluta denir, غَيْمٌ [gaym] ma’nâsına. Ve örtmek ve kaplamak ma’nâsınadır; ve minhu yukâlu: غِينَ عَلَى قَلْبهِ عَلَى الْمَجْهُولِ غَيْنًا أَيْ تَغَشَّتْهُ الشَّهْوَةُ أَوْ غُطِّيَ عَلَيْهِ وَأُلْبِسَ أَوْ غُشِيَ عَلَيْهِ أَوْ أَحَاطَ بِهِ الرَّيْنُ Ve gönül bulanıp gaseyân gelmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَانَتْ نَفْسِي أَيْ غَثَتْ

اَلْغِينُ [el-gîn] (gayn’ın kesriyle) Bir mevzi’ adıdır. Havâsı vahîm olmakla hummâsı pek çok olur, her kim oraya vaz’-ı kadem eylese hemân 'ârız olmakla pek enîs ve hem-dem hakkında: “آنَسُ مِنْ حُمَّى الْغِينِ” mesel olmuştur.

s. (pl. اغیان غینات، غیون،) 1. The letter غ . 2. Cloudiness, haze. 3. Thirst.

a. Dense (trees, etc.).

a. pl. of غینا اغیان، 1. Green and luxuriant. 2. Supple, graceful.