(a. i.) : dip, esas, hakikat, (bkz. : gıyâbe, ka’r, künh).

iz. ar. 1. Her nevi çukurun en derin mahalli, dip, ka‘r: gavr-ı bi’r, gavr-ı bahr. 2. mc. Künh, hakîkat: gavr-ı mes’eleye varmak; dâima tetebbuâtla uğraşarak o fennin gavrına vâsıl olmuş idi.

اَلْغَوْرُ [el-gavr] (جَوْرٌ [cevr] vezninde) Bir nesnenin dibine denir, قَعْرٌ [ka’r] ma’nâsına, Fârisîde bün derler; yukâlu: بَحْرٌ لاَ يُدْرَكُ غَوْرُهُ أَيْ قَعْرُهُ Ve غَوْرٌ [gavr] Tihâme ile Necd beynini hadd-i fâsıl olan zâtu 'Irk nâm mahalden bahre kadar arza ıtlâk olunur ki hâlen غَوْرُ تِهَامَةَ [gavru Tihâme] ta’bîr olunur. Ve mutlakan Tihâme’den garb tarafına doğru iniş ve engebe olan arza ıtlâk olunur. Ve kuds ile havrân beyninde bir alçak ve münhafiz mevzi’in ismidir ki iki fersah ‘arz ve üç merhale mesâfe tûlü müştemildir. Ve Benû Suleym diyârında bir mevzi’ adıdır. Ve Benu’l-'Adeviyye yurdunda bir su adıdır. Ve غَوْرٌ [gavr] ve غُؤُورٌ [gu’ûr] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Masdar olur, gavr dedikleri arz-ı mezkûreye gelmek ma’nâsına; yukâlu: غَارَ الرَّجُلُ يَغُورُ غَوْرًا وَغُؤُورًا إِذَا أَتَى الْغَوْرَ Ve غَوْرٌ [gavr] ve غُؤُورٌ [gu’ûr] ve غِيَارٌ [giyâr] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bir nesne içre duhûl eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَارَ فِي الشَّيْءِ غَوْرًا وَغُؤُورًا وَغِيَارًا إِذَا دَخَلَ فِيهِ Ve غَوْرٌ [gavr] Su yere batmak ma’nâsınadır ki soğuşmak ta’bîr olunur; yukâlu: غَارَ الْمَاءُ إِذَا ذَهَبَ فِي الْأَرْضِ أَيْ سَفَلَ فِيهَا Ve yere batmış suya da غَوْرٌ [gavr] ıtlâk olunur; tesmiye bi’l-masdardır; yukâlu: مَاءٌ غَوْرٌ أَيْ غَائِرٌ Ve dağlarda mağara ta’bîr olunan kesmelik yere denir, كَهْفٌ [kehf] gibi. Ve غِيَارٌ [giyâr] ve غُؤُورٌ [gu’ûr] Güneş gurûb eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَارَتِ الشَّمْسُ غِيَارًا وَغُؤُورًا إِذَا غَرَبَتْ Ve غِيَارٌ [giyâr] Hısb ve rehâ ve hayr ve menfa’ate nâ’il kılmak ma’nâsınadır; غَارَةٌ [gâret] ve غِوَارٌ [givâr]dan me’hûzdur; yukâlu: غَارَهُمُ اللهُ تَعَالَى بِخَيْرٍ يَغُورُهُمْ وَيَغِيرُهُمْ غِيَارًا أَيْ أَصَابَهُمْ بِخِصْبٍ وَمَطَرٍ وَنَفَّعَهُمْ بِخَيْرٍ وَرِزْقٍ [Ve] غِيَارٌ [giyâr]ın aslı غِوَارٌ [givâr]dır, kesre için vâv yâ’ya mübeddel oldu. Ve havânın ıssılığı ziyâde ve müştedd olmak ma’nâsınadır; yukâlu: غَارَ النَّهَارُ إِذَا اشْتَدَّ حَرُّهُ Ve ma’âş ve zindegânî zımnında meded ve 'inâyet eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: غَارَ لَهُمُ اللهُ وَغَارَهُمْ أَيْ أَعَانَهُمْ بِمَيْرٍ وَرِزْقٍ ve yekûlûne: أَللَّهُمَّ غِرْنَا بِكَسْرِ الْغَيْنِ وَفَتْحِهَا مِنْ يَغُورُ وَيَغِيرُ أَيْ أَغِثْنَا بِهِ Ve غَوْرٌ [gavr] Nısf-ı nehâr vaktinde uyumak ma’nâsınadır; yukâlu: غَارَ الرَّجُلُ إِذَا نَامَ فِي نِصْفِ النَّهَارِ

اَلْغِوَرُ [el-giver] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) Diyet ma’nâsınadır ki dem mukâbilinde edâ olunur; yukâlu: أَعْطَى غِوَرَهُ أَيْ دِيَتَهُ

s. 1. A hollow, cavity. 2. A hollow, depression in land; a low-lying country. 3. A cave, grotto; abyss. 4. The bottom of a deep cavity. 5. The essential truth of a matter.

prop n. The Iow country between Herat and Qandahar; also, the people of that country.

s. See غر gur.