(a. i.) : dargınlık, kızgınlık, darılma, kızma, hiddet, öfke. (bkz. : gayz). [Allah’ın gazebi : şerîr, çok fena adam, âfet, musî. bet]. Mîr-i gazab : cellât.

iz. ar. Öğke (öfke), hiddet, kızma, kızgınlık: gazap etmek; gazaba gelmek.

اَلْغَضَبُ [el-gadab] (gayn’ın fethi ve dâd-ı mu’cemenin sükûnuyla) Öküze denir. Ve arslana denir. Ve pek kırmızı nesneye denir, شَدِيدُ الْحُمْرَةِ [şedîdu’l-humret] ma’nâsına yâhûd pek koyu kırmızı nesneye denir. Ve ziyâdesiyle pek yalçın kayaya denir. Ve غَضَبٌ [gadab] Sıfat olur, غَضْبَانُ [gadbân] ma’nâsına, ke-mâ se-yuzkeru.

اَلْغَضَبُ [el-gadab] (fethateynle) ve اَلْمَغْضَبَةُ [el-magdabat] (mîm’in ve dâd’ın fethiyle) Darılmak ve hışma gelmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضِبَ عَلَيْهِ وَغَضِبَ لَهُ أَيْ غَضِبَ عَلَى غَيْرِهِ مِنْ أَجْلِهِ غَضَبًا وَمَغْضَبَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ حَيًّا وَيُقَالُ غَضِبَ بِهِ إِذَا كَانَ مَيِّتًا Mü’ellif gerçi كَسَمِعَ 'unvânıyla temsîl eylemiştir. lâkin Basâ’ir’de ve ümmehât-ı sâ’irede فَرِحَvezninde masûg olmakla onlara iktidâ olundu. Ve غَضِبٌ [gadib] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْغَضُوبُ [el-gadûb] (صَبُورٌ [sabûr] vezninde) ve اَلْغَضْبُ [el-gadb] (شَكْسٌ [şeks] vezninde) ve اَلْغُضُبُّ [el-gudubb] (عُتُلٌّ ['utull] vezninde) ve اَلْغُضُبَّةُ [el-gudubbet] (عُتُلَّةٌ [‘utullet] vezninde) ve اَلْغَضُبَّةُ [el-gadubbet] (gayn’ın fethi ve dâd’ın zammıyla) ve اَلْغَضَبَّةُ [el-gadabbat] (fetehâtla ve işbu dört ahîrede dahi bâ-yı muvahhadenin teşdîdiyle) ve اَلْغَضْبَانُ [el-gadbân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Bi’t-tab’ dargın, hışm-nâk adama denir. Ve zikr olunan sîgaların mü’ennesinde غَضْبَى [gadbâ] denir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve غَضُوبٌ [gadûb] denir, müzekkeri gibi ve غَضْبَانَةٌ [gadbânet] denir hâ’yla kıllet üzere. Ve cem’lerinde غِضَابٌ [gidâb] denir, gayn’ın kesriyle ve غَضَابَى [gadâbâ] denir, نَدَامَى [nedâmâ] vezninde ve bunda gayn’ın zammıyla da câ’izdir; şârihin beyânı üzere belki gayn’ın zammı ekserdir. Ve غَضْبَانُ [gadbân] سَكْرَانُ [sekrân] vezninde Şâm’da bir dağın adıdır. Ve غَضْبَى [gadbâ] سَكْرَى [sekrâ] vezninde hayberî b. el-husayn nâm kimsenin feresi ismidir.

اَلْغَضَبُ [el-gadab] (fethateynle) ve اَلْمَغْضَبَةُ [el-magdabat] (mîm’in ve dâd’ın fethiyle) Darılmak ve hışma gelmek ma’nâsınadır; yukâlu: غَضِبَ عَلَيْهِ وَغَضِبَ لَهُ أَيْ غَضِبَ عَلَى غَيْرِهِ مِنْ أَجْلِهِ غَضَبًا وَمَغْضَبَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ حَيًّا وَيُقَالُ غَضِبَ بِهِ إِذَا كَانَ مَيِّتًا Mü’ellif gerçi كَسَمِعَ 'unvânıyla temsîl eylemiştir. lâkin Basâ’ir’de ve ümmehât-ı sâ’irede فَرِحَvezninde masûg olmakla onlara iktidâ olundu. Ve غَضِبٌ [gadib] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْغَضُوبُ [el-gadûb] (صَبُورٌ [sabûr] vezninde) ve اَلْغَضْبُ [el-gadb] (شَكْسٌ [şeks] vezninde) ve اَلْغُضُبُّ [el-gudubb] (عُتُلٌّ ['utull] vezninde) ve اَلْغُضُبَّةُ [el-gudubbet] (عُتُلَّةٌ [‘utullet] vezninde) ve اَلْغَضُبَّةُ [el-gadubbet] (gayn’ın fethi ve dâd’ın zammıyla) ve اَلْغَضَبَّةُ [el-gadabbat] (fetehâtla ve işbu dört ahîrede dahi bâ-yı muvahhadenin teşdîdiyle) ve اَلْغَضْبَانُ [el-gadbân] (سَكْرَانُ [sekrân] vezninde) Bi’t-tab’ dargın, hışm-nâk adama denir. Ve zikr olunan sîgaların mü’ennesinde غَضْبَى [gadbâ] denir, سَكْرَى [sekrâ] vezninde ve غَضُوبٌ [gadûb] denir, müzekkeri gibi ve غَضْبَانَةٌ [gadbânet] denir hâ’yla kıllet üzere. Ve cem’lerinde غِضَابٌ [gidâb] denir, gayn’ın kesriyle ve غَضَابَى [gadâbâ] denir, نَدَامَى [nedâmâ] vezninde ve bunda gayn’ın zammıyla da câ’izdir; şârihin beyânı üzere belki gayn’ın zammı ekserdir. Ve غَضْبَانُ [gadbân] سَكْرَانُ [sekrân] vezninde Şâm’da bir dağın adıdır. Ve غَضْبَى [gadbâ] سَكْرَى [sekrâ] vezninde hayberî b. el-husayn nâm kimsenin feresi ismidir.

s. Anger, wrath, rage.

غَضْبٌ [gadb] (dâd’ın sükûnuyla gayn’ın fethinden sonra) İbnu’s-Sikkît eyitti: şedîdü’l-humret olan nesneye derler; yukâlu: أَحْمَرُ غَضْبٌ