(a. i.) : bedel, karşılık, karşılık olarak verilen şey. bilâ-ivaz : karşılıksız, bedelsiz, bir menfaat karşılığı olmıyarak.

iz. ar. Bir şeye bedel olarak verilen veya alınan şey, karşılık, bedel: verdiği arabaya ivaz olarak bir at aldı; garazsız ivazsız hizmet etti = bir maksadı olmayarak ve karşılık istemeksizin.

اَلْعِوَضُ [el-'ivad] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) ve اَلْعَوْضُ [el-'avd] (خَوْضٌ [havd] vezninde) ve اَلْعِيَاضُ [el-'iyâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bir nesne yerine bedel ve halef vermek ma’nâsınadır; tekûlu: عَاضَنِيَ اللهُ مِنْهُ يَعُوضُ عِوَضًا وَعَوْضًا وَعِيَاضًا أَيْ أَعْطَانِي خَلْفًا وَبَدَلاً [Ve] عِيَاضٌ ['iyâd]ın aslı عِوَاضٌ ['ivâd] idi, mâ-kablinin kesresi vâv’ı yâ’ya ibdâl eyledi. Ve عِوَضٌ ['ivad] (عِنَبٌ ['ineb] vezninde) ve مَعُوضَةً [ma’ûdat] (مَعُونَةٌ [me’ûnet] vezninde) İsmlerdir, bedel ve halefe denir; yukâlu: هُوَ عِوَضٌ مِنْهُ وَمَعُوضَةٌ أَيْ خَلَفٌ وَبَدَلٌ

vn. & s. A substituting or giving in exchange; substitution, exchange.

s. (pl. اعواض) A thing substituted fon another, a substitute, equivalent.

عَوْضُ ['avdu] ('ayn’ın fethi ve vâv’ın sükûnu ve dâd’ın zammı üzere binâsıyla ve feth üzere mebnî olmak dahi lügattir) Bir kelimedir ki ebed ma’nâsınadır ve bu zamân-ı müstakbelde, قَطُّ gibidir zamân-ı mâzîde; tekûlu: عَوْضُ لَا أُفَارِقُكَ تُرِيدُ لَا أُفَارِقُكَ أَبَدًا كَمَا تَقُولُ قَطُّ مَا فَارَقْتُكَ وَلَا يَجُوزُ أَنْ تَقُولَ عَوْضُ مَا فَارَقْتُكَ كَمَا لَا يَجُوزُ أَنْ تَقُولَ قَطُّ مَا أُفَارِقُكَ Ve عَوْضُ ['avd] bir sanemin ismidir, put ma’nâsına.

اَلْعَوْضُ [el-'avd] ('ayn’ın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) 'Ivaz vermek; yukâlu: عَاضَنِي فُلَانٌ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ

اَلْعِوَضُ [el-'ivad] ('ayn’ın kesri ve vâv’ın fethiyle) Bir nesnenin bedeli.