اَلْعَهْدَةُ [el-'ahdet] ('ayn’ın fethiyle) ve اَلْعِهْدَةُ [el-'ihdet] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْعِهَادُ [el-'ihâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bunlar da evvel-i bahâr yağmuruna denir.

اَلْعَهْدَةُ [el-'ahdet] ('ayn’ın fethiyle) ve اَلْعِهْدَةُ [el-'ihdet] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْعِهَادُ [el-'ihâd] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bunlar da evvel-i bahâr yağmuruna denir.

اَلْعُهْدَةُ [el-'uhdet] (عُمْدَةٌ ['umdet] vezninde) 'Ahd ve emân tahrîr olunmuş sahîfeye denir ki ‘ahd-nâme ta’bîr olunur. Kezâlik bey’ ü şirâ mâddesi muharrer olan varaka denir. Huccet ve temessük ve hatt ve kitâbette olan za’f ve redâ’et hâletine denir; yukâlu: فِي خَطِّهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Kezâlik 'akl ve idrâkte olan za’f ve noksâna denir; yukâlu: فِي عَقْلِهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Ve عُهْدَةٌ ['uhdet] Makâm-ı nefyde ric’at ma’nâsına müsta’meldir; tekûlu: لاَ عُهْدَةَ لِي أَيْ لاَ رِجْعَةَ Ve عُهْدَةٌ ['uhdet] Bir gûne kefâlete ıtlâk olunur ki üzerine almak ve boynuna atmak ta’bîr olunur, kefâlet-i 'âdiyedir, meselâ tekûlu: عُهْدَتُهُ عَلَى فُلاَنٍ أَيْ مَا َأُدْرِكَ فِيهِ مِنْ دَرَكٍ فَإِصْلاَحُهُ عَلَيْهِ

اَلْعُهْدَةُ [el-'uhdet] (عُمْدَةٌ ['umdet] vezninde) 'Ahd ve emân tahrîr olunmuş sahîfeye denir ki ‘ahd-nâme ta’bîr olunur. Kezâlik bey’ ü şirâ mâddesi muharrer olan varaka denir. Huccet ve temessük ve hatt ve kitâbette olan za’f ve redâ’et hâletine denir; yukâlu: فِي خَطِّهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Kezâlik 'akl ve idrâkte olan za’f ve noksâna denir; yukâlu: فِي عَقْلِهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Ve عُهْدَةٌ ['uhdet] Makâm-ı nefyde ric’at ma’nâsına müsta’meldir; tekûlu: لاَ عُهْدَةَ لِي أَيْ لاَ رِجْعَةَ Ve عُهْدَةٌ ['uhdet] Bir gûne kefâlete ıtlâk olunur ki üzerine almak ve boynuna atmak ta’bîr olunur, kefâlet-i 'âdiyedir, meselâ tekûlu: عُهْدَتُهُ عَلَى فُلاَنٍ أَيْ مَا َأُدْرِكَ فِيهِ مِنْ دَرَكٍ فَإِصْلاَحُهُ عَلَيْهِ

اَلْعُهْدَةُ [el-‘uhdet] (‘ayn’ın zammı ve hâ’nın sükûnuyla) Bir nesne henüz vukû’ bulmamağa derler; yukâlu: فِي الْأَمْرِ عُهْدَةٌ أَيْ لَمْ يُحْكَمْ بَعْدُ Ve za’f ma’nâsına dahi gelir; yukâlu: فِي عَقْلِهِ عُهْدَةٌ أَيْ ضَعْفٌ Ve dönmemek ma’nâsına da gelir; yukâlu: لَا عُهْدَةَ أَيْ لَا رِجْعَةَ tekûlu. أَبِيعُكَ الْمَلَسَى لَا عُهْدَةَ أَيْ تَتَمَلَّسُ وَتَتَفَلَّتُ فَلَا تَرْجِعْ إِلَيَّ [ Ve] تَمَلُّسٌ [temellus] sür’atle yürümeğe ve تَفَلُّتٌ [tefellut] bir nesneden halâs bulup gitmeğe derler, pes bilâ-rücû’ bey’ etmek ma’nâsına olur. Ve عُهْدَةٌ ['uhdet] şirâ kâğıdına dahi derler. Ve kefâlet ma’nâsına da gelir; yukâlu: عُهْدَتُهُ عَلَى فُلَانٍ أَيْ مَا أَدْرَكَ فِيهِ مِنْ دَرَكٍ فَإِصْلَاحُهُ عَلَيْهِ