sıf. ar. s: aleniyye. Açıktan ve meydanda olan, gizlenmeyen, saklanmayan, meydanda yapılan: o benim alenî düşmanımdır; bu bana karşı bir garaz-ı alenî, bir husûmet-i aleniyyedir; مناقصۀ علنیه münâkasa-i aleniyye, مزایدۀ علنیه müzâyede-i aleniyye = kapalı pusulalarla icrâ olunmayıp açıktan icrâ olunanı; محاكمۀ علنیه muhâkeme-i aleniyye = mahkemenin açık tutulmasıyla her isteyen girip dinleyebilmek şartıyla icrâ olunan muhâkeme. ≡ h. açıktan, meydanda, alenen: o alenî söylüyor; mektubunuzu alenî okudu.