iz. ar. cm: ukûd. 1. Gerdanlık, boğmuk, kılâde: ıkd-i gevherîn. 2. Dizilmiş cevâhir ve inci vesâire, dizi, dizilmiş şey: ıkd-i süreyyâ.

is. cm. ar. fd: ukde. ba: عقده ukde.

Bağlamak, düğümlemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; gözlerini dikmek, (ellerini) kenetlemek, kemer yapmak, toplantı yapmak, oturum yapmak, sonuçlandırmak, bitirmek, sona erdirmek, kenetlemek, çözmek, iliştirmek, halletmek, tutturmak, anlaşmak, karara varmak, sözleşmek.

iz. ar. cm: ukûd. 1. Bağlama, rabt, bend. 2. Düğümleme, düğüm yapma, hall mukâbili. 3. İki kişi veya iki taraf beyninde olacak bir işin, tarafeynin rızâsıyla kararlaştırılıp taht-ı iltizâm ve taahhüde alınması: akd-i mukâvele, akd-i nikâh, akd-i muâhede, akd-i ittifâk. 4. Kurma, tertip, tanzîm, teşkil: akd-i meclis, akd-i cemiyyet: meclis akd ettiler. 5. [“akd-i nikâh” tan muhtasar] nikah icrâsı, nikah etme, münâkaha resm ve cemiyyeti: bugün filân evde akd vardır; dün akd icrâ olundu.

Gerdanlık, kolye. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; on yıl, on sene, boyna takılan çelenk.

Sözleşme, kontrat, anlaşma, akit, on yıl, onlu grup, mukavele, belge. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kira, şartname, (binada) kemer, kemer, kubbe, onlu öbek, muahede, mutabakat, toplanma, düzen, onluk, anlaşma sonuçlanma, olumlu sonuçlanma, düğüm atma, düğüm, düğümlenme, düğümleme, toplantı için toplanma, vesika, binada kemer, yüksek dağlarda yaşayan bir buş, akdetme, deste, dölleme.

(a. i.) : bağlama, bağlanma, (bkz. : akd).

(a. i.) : 1) bağ, bağlama, düğümleme, bağlanma, düğümlenme, (bkz. : akid, bend, rabt). 2) sözleşme, kararlaştırma. 3) kurma, düzme. 4) nikâh.

(a. i. c. : ukud) : 1) gerdanlık. 2) inci dizmeğe mahsus iplik. 3) inci dizisi. 4) hurma salkımı.

Kördüğüm, karmaşık, karışık.