s. (n. u. عقارت, pl. عقائر) Landed estates.

vn. & s. A being barren; barrenness.

iz. ar. cm: akarât. Îrâd getirir emlâk ve ebniye: mesken ittihâz olunan ebniyenin vergisi başkadır, akarın başka; kendisinin bir hayli akarâtı vardır.

اَلْعَقَارُ [el-'akâr] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) ve اَلْعُقَّارُ [el-‘ukkâr] (رُمَّانٌ [rummân] vezninde) Şol otluğa denir ki otlayan mevâşîyi helâk eder ola; yukâlu: كَلَأٌ عَقَارٌ وَعُقَّارٌ إِذَا كَانَ يَعْقِرُ الْمَاشِيَةَ Ve عَقَارٌ [‘akâr] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Menzil ve me’vâya denir. Ve çiftlik ve tarla ve bâg ve bostân makûlesi mülke denir. Ve Dehnâ’ kurbünde bir kumluk adıdır. Ve Benû dabbe cemâ’atine mahsûs bir arzın ismidir. Ve Bâhile kabîlesi yurdunda bir arzın adıdır. Ve Yemen’de bir kal’a adıdır. Ve Benû kuşeyr diyârında bir mevzi’ adıdır. Ve kırmızı boyaya denir. Ve hurmâlığa denir. Ve ev esbâbına denir ki أَثَاثُ الْبَيْتِ [esâsu’l-beyt] ta’bîr olunur. Ve şol fâhir ev metâ’ına denir ki hemân 'îd günleri gibi eyyâm-ı mahsûsada ferş ve isti’mâl olunup eyyâm-ı sâ’irede bir mahfûz mahalde istif edip hıfz ederler ve ba’zen bunda 'ayn’ı mazmûm ederler. Ve kurumuş nesneye denir, يَبِيسٌ [yebîs] ma’nâsına.

عَكَّارٌ ['Akkâr] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Bir batn adıdır.

Bitkiden hazırlanan ilaç.

İlaç. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; derman, deva, emlakçı.

(“ka” uzun okunur, a. i. c.) : para getiren mülk [ev, dükkân, tarla, bağ, bostan v. b. gibi].

Artık, fazla. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kalıntı, içki.

اَلْعَكَّارُ [el-'akkâr] (عَطَّارٌ ['attâr] vezninde) Döne döne a’dâ üzere hamle ve hücûm eden adama denir; yukâlu: هُوَ عَكَّارٌ أَيْ كَرَّارٌ عَطَّافٌ Kâle’ş-şârih ve minhu’l-hadîsu: hقُلْنَا يَا رَسُولَ اللهِ نَحْنُ الْفَرَّارُونَ فَقَالَ بَلْ أَنْتُمُ الْعَكَّارُونَh