اَلْعِقَابُ [el-'ikâb] (kesr ile) ve اَلْمُعَاقَبَةُ [el-mu’âkabet] (mîm’in zammı ve kâf’ın fethiyle) عُقُوبَةٌ ['ukûbet] etmek; yukâlu: عَاقَبَهُ بِذَنْبِهِ Ve ganîmet bulmağa dahi derler; kâlallâhu ta’âlâ: ﴿فَعَاقَبْتُمْ﴾ (الممتحنة 11) أَيْ فَغَنِمْتُمْ Ve مُعَاقَبَةٌ [mu’âkabet] Münâvebe ma’nâsına da gelir, 'alâ-mâ merre. Ve مُعَاقَبَةٌ [mu’âkabet] عَقِبٌ ['akib]ince gelmeğe dahir derler; yukâlu: عَاقَبَهُ أَيْ جَاءَ بِعَقِبِهِ Ve عِقَابٌ ['ikâb] عُقْبَةٌ ['ukbet]in cem’i dahi gelir.

اَلْعَقَنْبَاةُ [el-'akanbât] ve اَلْعَبَنْقَاةُ [el-'abenkât] ve اَلْبَعَنْقَاةُ [el-be’ankât] ('ayn’ın ve kâf’ın fethiyle cümlesi bir vezn üzere kalb-i hurûf üzere) Keskin tırnaklı demektir; yukâlu: عُقَابٌ عَقَنْبَاةٌ وَعَبَنْقَاةٌ وَبَعَنْقَاةٌ Ve sancağın 'alemine dahi عُقَابٌ ['ukâb] derler. Ve عُقَابٌ ['ukâb] Kuyu dibinde olan şol taşa da derler ki kuyu dibine inen kovayı pâralar. Ve dağ kenârında olan yüce kayaya dahi derler ki merdiven gibi ola.

اَلْعِكَابُ [el-'ikâb] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْعُكُبُ [el-'ukub] (zammeteynle) ve اَلْأَعْكَبُ [el-a’kub] (أَكْلُبٌ [eklub] vezninde) Ondan ism-i cem’lerdir.

vn. & s. 1. A doing any thing alternately with another. 2. A punishing, retaliating, or rewarding; punishment, reward; retaliation.

اَلْعُكَابُ [el-'ukâb] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Bu dahi toza denir, غُبَارٌ [gubâr] ma’nâsına. Ve tütüne denir, دُخَانٌ [duhân] ma’nâsına.

عَقَّابٌ ['Akkâb] (كَتَّانٌ [kettân] vezninde) Esâmîdendir: 'Abdulmelik b. 'Akkâb muhaddisîndendir.

iz.ar. Ukûbet, azap, cezâ, mücâzât. n.

(“ka” uzun okunur, a. i.) : ezâ, cefâ, eziyet, azap.

iz. ar. [Arabîde is.] 1. Karakuş, tavşancıl. 2. ht. Suver-i kevâkibden biri.

s. pl. of عقبە q. v.