s. (pl. اعفار) The dust, the dusty surface of the ground.

a. Diabolically malicious and cunning.

اَلْعِفْرُ [el-'ifr] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْعِفْرِيَةُ [el-'ifriyet] (شِرْذِمَةٌ [şirzimet] vezninde) ve اَلْعِفْرِيتُ [el-'ifrît] (كِبْرِيتٌ [kibrît] vezninde) ve اَلْعِفِرُّ [el-'ifirr] (طِمِرٌّ [timirr] vezninde) ve اَلْعِفِرِّيُّ [el-'ifirriyy] (yâ-yı müşeddede ile) ve اَلْعُفَرْنِيَةُ [el-'uferniyet] (قُذَعْمِلَةٌ [kuza’milet] vezninde) ve اَلْعُفَارِيَةُ [el-'ufâriyet] (عُلاَبِطَةٌ ['ulâbitat] vezninde) Nihâyet derecede habîs ve şirrîr ve siyeh-kâre denir; yukâlu: رَجُلٌ عِفْرٌ وَعِفْرِيَةٌ وَعِفْرِيتٌ وَعِفِرٌّ وَعِفِرِّيٌّ وَعُفَرْنِيَةٌ وَعُفَارِيَةٌ أَيْ خَبِيثٌ مُنْكَرٌ Ve عِفْرِيتٌ ['ifrît] ve عِفْرِينٌ ['ifrîn] (nûn’la عِفْرِيتٌ ['ifrît] vezninde ve ba’zen عِفِرِّينٌ ['ifirrîn] dahi derler 'ayn’ın ve fâ’nın kesri ve râ’nın teşdîdiyle) Şol adama denir ki dühâttan olup umûr ve mesâlihte nâfiz ve kâr-güzâr ve bilâ-fütûr ve pehlivân gibi cidd ve ikdâm sâhibi ola, o makûleye cellâd-ı umûr ta’bîr olunur; yukâlu: رَجُلٌ عِفْرِيتٌ وَعِفْرِينٌ وَعِفِرِّينٌ أَيْ نَافِذٌ فِي الْأَمْرِ مُبَالِغٌ فِيهِ مَعَ دَهَاءٍ Mü’ennesinde عِفْرِيتَةٌ ['ifrîtet] denir. Ve عِفْرٌ ['ifr] ve عِفْرِيَةٌ ['ifriyet] ve عِفْرِيتٌ ['ifrît] ve عُفَارِيَةٌ ['ufâriyet] ve عَفَرْنَى ['afernâ] ( فَعَلْنَى[fa’alnâ] vezninde ki سَفَرْجَلٌ [sefercel] kelimesine mülhaktır) Tünd ve şedîd arslana vasf olur, şîr-i derende ma’nâsına; yukâlu: أَسَدٌ عِفْرُ وَعِفْرِيَةٌ وَعِفْرِيتٌ وَعُفَارِيَةٌ وَعَفَرْنَى أَيْ شَدِيدٌ Türkîde ona kağan arslan ta’bîr olunur. Ve yukâlu: لَبُؤَةٌ عَفَرْنَاةٌ فِي مُؤَنَّثِهِ [Ve] لَبُؤَةٌ [lebu’et] dişi arslana denir.

اَلْعُفُرُ [el-'ufur] (zammeteynle) Vakt ve hîn ma’nâsınadır. 'Alâ-kavlin aya denir, شَهْرٌ [şehr] ma’nâsına.

اَلْعُفْرُ [el-'ufr] ('ayn’ın zammıyla) Her ayın yedinci ve sekizinci ve dokuzuncu gecelerine denir. Ve cüst ve celd ve bahâdır adama denir. Ve galîz ve şedîd adama denir. Cem’i أَعْفَارٌ [a’fâr] ve عِفَارٌ ['ifâr] gelir 'ayn’ın kesriyle. Ve عُفْرٌ ['Ufr] Bâdiyede kays bilâdında bir niçe kumsal adıdır. Ve عُفْرٌ [‘ufr] Cem’ olur, boz renkli koyunlara denir; müfredi أَعْفَرُ [a’fer]dir. Ve alışveriş olmayan çarşıya ve pazara denir, سُوقٌ كَاسِدَةٌ ma’nâsına.

اَلْعِفْرُ [el-'ifr] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْعِفْرِيَةُ [el-'ifriyet] (شِرْذِمَةٌ [şirzimet] vezninde) ve اَلْعِفْرِيتُ [el-'ifrît] (كِبْرِيتٌ [kibrît] vezninde) ve اَلْعِفِرُّ [el-'ifirr] (طِمِرٌّ [timirr] vezninde) ve اَلْعِفِرِّيُّ [el-'ifirriyy] (yâ-yı müşeddede ile) ve اَلْعُفَرْنِيَةُ [el-'uferniyet] (قُذَعْمِلَةٌ [kuza’milet] vezninde) ve اَلْعُفَارِيَةُ [el-'ufâriyet] (عُلاَبِطَةٌ ['ulâbitat] vezninde) Nihâyet derecede habîs ve şirrîr ve siyeh-kâre denir; yukâlu: رَجُلٌ عِفْرٌ وَعِفْرِيَةٌ وَعِفْرِيتٌ وَعِفِرٌّ وَعِفِرِّيٌّ وَعُفَرْنِيَةٌ وَعُفَارِيَةٌ أَيْ خَبِيثٌ مُنْكَرٌ Ve عِفْرِيتٌ ['ifrît] ve عِفْرِينٌ ['ifrîn] (nûn’la عِفْرِيتٌ ['ifrît] vezninde ve ba’zen عِفِرِّينٌ ['ifirrîn] dahi derler 'ayn’ın ve fâ’nın kesri ve râ’nın teşdîdiyle) Şol adama denir ki dühâttan olup umûr ve mesâlihte nâfiz ve kâr-güzâr ve bilâ-fütûr ve pehlivân gibi cidd ve ikdâm sâhibi ola, o makûleye cellâd-ı umûr ta’bîr olunur; yukâlu: رَجُلٌ عِفْرِيتٌ وَعِفْرِينٌ وَعِفِرِّينٌ أَيْ نَافِذٌ فِي الْأَمْرِ مُبَالِغٌ فِيهِ مَعَ دَهَاءٍ Mü’ennesinde عِفْرِيتَةٌ ['ifrîtet] denir. Ve عِفْرٌ ['ifr] ve عِفْرِيَةٌ ['ifriyet] ve عِفْرِيتٌ ['ifrît] ve عُفَارِيَةٌ ['ufâriyet] ve عَفَرْنَى ['afernâ] ( فَعَلْنَى[fa’alnâ] vezninde ki سَفَرْجَلٌ [sefercel] kelimesine mülhaktır) Tünd ve şedîd arslana vasf olur, şîr-i derende ma’nâsına; yukâlu: أَسَدٌ عِفْرُ وَعِفْرِيَةٌ وَعِفْرِيتٌ وَعُفَارِيَةٌ وَعَفَرْنَى أَيْ شَدِيدٌ Türkîde ona kağan arslan ta’bîr olunur. Ve yukâlu: لَبُؤَةٌ عَفَرْنَاةٌ فِي مُؤَنَّثِهِ [Ve] لَبُؤَةٌ [lebu’et] dişi arslana denir.

اَلْعَفْرُ [el-'afr] (جَفْرٌ [cefr] vezninde) Bir nesneyi toprağa bulamak, 'alâ-kavlin toprağa gömmek ma’nâsınadır; yukâlu: عَفَرَهُ فِي التُّرَابِ عَفْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا مَرَّغَهُ فِيهِ أَوْ دَسَّهُ Ve bir nesneyi yere vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَفَرَهُ إِذَا ضَرَبَ بِهِ الْأَرْضَ Ve tekûlu’l-'Arab: كَلاَمٌ لاَ عَفْرَ فِيهِ أَيْ لاَ عَوِيصَ فِيهِ Ve bu ma’nâ-yı evvelden me’hûzdur ki kelâm-ı mezbûrun âsânlığından nâşî toprağa bular gibi beri öte bahs ve tenkîre muhtâc değildir demektir.

(a. s.) : çok kötü niyetli.

اَلْعِفْرُ [el-'ifr] ('ayn’ın kesriyle) ve اَلْعِفْرِيَةُ [el-'ifriyet] (شِرْذِمَةٌ [şirzimet] vezninde) ve اَلْعِفْرِيتُ [el-'ifrît] (كِبْرِيتٌ [kibrît] vezninde) ve اَلْعِفِرُّ [el-'ifirr] (طِمِرٌّ [timirr] vezninde) ve اَلْعِفِرِّيُّ [el-'ifirriyy] (yâ-yı müşeddede ile) ve اَلْعُفَرْنِيَةُ [el-'uferniyet] (قُذَعْمِلَةٌ [kuza’milet] vezninde) ve اَلْعُفَارِيَةُ [el-'ufâriyet] (عُلاَبِطَةٌ ['ulâbitat] vezninde) Nihâyet derecede habîs ve şirrîr ve siyeh-kâre denir; yukâlu: رَجُلٌ عِفْرٌ وَعِفْرِيَةٌ وَعِفْرِيتٌ وَعِفِرٌّ وَعِفِرِّيٌّ وَعُفَرْنِيَةٌ وَعُفَارِيَةٌ أَيْ خَبِيثٌ مُنْكَرٌ Ve عِفْرِيتٌ ['ifrît] ve عِفْرِينٌ ['ifrîn] (nûn’la عِفْرِيتٌ ['ifrît] vezninde ve ba’zen عِفِرِّينٌ ['ifirrîn] dahi derler 'ayn’ın ve fâ’nın kesri ve râ’nın teşdîdiyle) Şol adama denir ki dühâttan olup umûr ve mesâlihte nâfiz ve kâr-güzâr ve bilâ-fütûr ve pehlivân gibi cidd ve ikdâm sâhibi ola, o makûleye cellâd-ı umûr ta’bîr olunur; yukâlu: رَجُلٌ عِفْرِيتٌ وَعِفْرِينٌ وَعِفِرِّينٌ أَيْ نَافِذٌ فِي الْأَمْرِ مُبَالِغٌ فِيهِ مَعَ دَهَاءٍ Mü’ennesinde عِفْرِيتَةٌ ['ifrîtet] denir. Ve عِفْرٌ ['ifr] ve عِفْرِيَةٌ ['ifriyet] ve عِفْرِيتٌ ['ifrît] ve عُفَارِيَةٌ ['ufâriyet] ve عَفَرْنَى ['afernâ] ( فَعَلْنَى[fa’alnâ] vezninde ki سَفَرْجَلٌ [sefercel] kelimesine mülhaktır) Tünd ve şedîd arslana vasf olur, şîr-i derende ma’nâsına; yukâlu: أَسَدٌ عِفْرُ وَعِفْرِيَةٌ وَعِفْرِيتٌ وَعُفَارِيَةٌ وَعَفَرْنَى أَيْ شَدِيدٌ Türkîde ona kağan arslan ta’bîr olunur. Ve yukâlu: لَبُؤَةٌ عَفَرْنَاةٌ فِي مُؤَنَّثِهِ [Ve] لَبُؤَةٌ [lebu’et] dişi arslana denir.

اَلْعُفْرُ [el-'ufr] ('ayn’ın zammıyla) Her ayın yedinci ve sekizinci ve dokuzuncu gecelerine denir. Ve cüst ve celd ve bahâdır adama denir. Ve galîz ve şedîd adama denir. Cem’i أَعْفَارٌ [a’fâr] ve عِفَارٌ ['ifâr] gelir 'ayn’ın kesriyle. Ve عُفْرٌ ['Ufr] Bâdiyede kays bilâdında bir niçe kumsal adıdır. Ve عُفْرٌ [‘ufr] Cem’ olur, boz renkli koyunlara denir; müfredi أَعْفَرُ [a’fer]dir. Ve alışveriş olmayan çarşıya ve pazara denir, سُوقٌ كَاسِدَةٌ ma’nâsına.