(a. i.) : 1) afîflik, temizlik. 2) namus. 3) kadın adı.

is. ar. 1. Namus, ırz, perde: kadının birinci zîneti iffettir; ehl-i iffetten bir kadın. 2. İrtikâbdan ictinâb, irtikâba tenezzül etmeyiş, istikâmet, namus: mahkeme azalığına intihâb olunacak zevâtın iffetle muttasıf olmaları şarttır; erbâb-ı iffetten bir zât; iffet-i mücesseme denilmeye şâyan bir zâttır.

اَلْعَفْطُ [el-'aft] ('ayn’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) ve اَلْعَفِيطُ [el-'afît] ('ayn’ın fethiyle) ve اَلْعَفَطَانُ [el-'afetân] (fetehâtla) İnsân ve hayvân zartalamak ma’nâsınadır; yukâlu: عَفَطَتِ الْعَنْزُ عَفْطًا وَعَفِيطًا وَعَفَطَانًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَرَطَتْ Ve عَفْطٌ ['aft] ve عَفِيطٌ ['afît] Koyun burnuyla pıskırmak ma’nâsınadır, merkebin pıskırması gibi; yukâlu: عَفَطَ الضَّأْنُ عَفْطًا وَعَفِيطًا إِذَا نَثَرَ بِأَنْفِهِ كَمَا يَنْثِرُ الْحِمَارُ Ve dil sarmaşarak tekellüm eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَفَطَ فِي كَلاَمِهِ عَفْطًا إِذَا تَكَلَّمَ بِاللُّكْنَةِ Ve dudaklarıyla zarta gibi ıslık çalmak ma’nâsınadır; yukâlu: يَعْفِطُ الرَّاعِي أَيْ يَضْرِطُ بِشَفَتَيْهِ Ve koyun ve keçi kısmını savt-ı mahsûsla çağırmak ma’nâsınadır; yukâlu: عَفَطَ الرَّاعِي بِغَنَمِهِ إِذَا دَعَاهَا

vn. & s. A keeping one’s self clear of sin, innocence; especially, chastity.

اَلْعَفْتُ [el-'aft] ('ayn’ın fethi ve fâ’nın sükûnuyla) Eli ufatmak için burmak; yukâlu: عَفَتَ يَدَهُ يَعْفِتُهَا عَفْتًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا لَوَاهَا لِيَكْسِرَهَا Ve sözü söylemeğe dahi derler; yukâlu: عَفَتَ كَلَامَهُ يَعْفِتُهُ أَيْ يَكْسِرُهُ مِنَ اللُّكْنَةِ Ve لُكْنَةٌ [luknet] lâm’ın zammıyla dil tutkun olmağa derler.