اَلْعَصَرُ [el-‘asar] (fethateynle) Melce’ ve penâh ma’nâsınadır. Ve عَصَرٌ ['asar] Kezâlik toza derler, gubâr ma’nâsına. Ve fi’l-hadîsi: “مَرَّتْ بِنَا امْرَأَةٌ مُتَطَيِّبَةٌ لِذَيْلِهَا عَصَرٌ”

اَلْعَصَرُ [el-‘asar] (fethateynle) Melce’ ve penâh ma’nâsınadır. Ve عَصَرٌ ['asar] Kezâlik toza derler, gubâr ma’nâsına. Ve fi’l-hadîsi: “مَرَّتْ بِنَا امْرَأَةٌ مُتَطَيِّبَةٌ لِذَيْلِهَا عَصَرٌ”

اَلْعَصَرُ [el-‘asar] (fethateynle) Penâh getirecek yere denir, مَلْجَأٌ [melce’] ve مَنْجَاةٌ [mencât] ma’nâsına. Ve toza denir, غُبَارٌ [gubâr] ma’nâsına.

s. 1. Dust, flying dust. 2. (also usr) A refuge, a shelter.

s. (pl. اعصار عصور،) 1. An age, a time, a period, a century or generation. 2. (dual عصران, obl. عصرین) The time of the mid-afternoon service of worship in Islam; also, the afternoon service of worship.

iz. ar. Sıkma, suyunu almak için bir meyve vesâirenin ezilip sıkılması, ta‘sîr.

(a. i. o: a’sâr ve asûr) : 1) yüzyıl. 2) İkindi vakti.

(a. i.) : 1) toz. (bkz. : gubâr). 2) sığınak, (bkz. : melce).

iz. ar. cm: a‘sâr. 1. Zaman, devir, ahd, hengâm: o asırda, asrımızda; Kânûnî Sultân Süleyman Han asrı; a‘sâr-ı sâlife. [asrın müddeti muayyen olmayıp, bir târihin beher yüz senesine yani karn ve mi’eye asır denilmesi galattır.] 2. İkindi vakti, ikindi namazı: salât-ı asr; kable’l-asr.

vn. & s. 1. A pressing or squeezing; pressure; a squeeze; also, an expressing juice. 2. A weighing upon one irksomely.