اَلْعِشْرَةُ [el-'işret] ('ayn’ın kesriyle) مُعَاشَرَةٌ [mu’âşeret]-i âtîden ismdir, hultat ve ülfet ma’nâsınadır; yukâlu: بَيْنَهُمَا عِشْرَةٌ أَيْ خُلْطَةٌ

اَلْعَشْرَةُ [el-'aşret] ('ayn’ın fethi ve şîn’in sükûnuyla) A’dâddan on 'aded ma’nâsına mevzû’dur; yukâlu: عَشْرَةُ رِجَالٍ وَعَشْرُ نِسْوَةٍ 'Aks-i te’nîs üzere. Ve İbnu’s-Sikkît eyitti: 'Arab tâ’ifesinden ba’zı kimse 'ayn’ı sâkin kılıp أَحَدَ عْشَرَder, تِسْعَةَ عَشَرَ kelimesine dek إِثْنَىْ عَشَرَ den mâ-'adâsında, zîrâ 'ayn إِثْنَىْ عَشَرَ de sâkin olmaz, elifin yâhûd yâ’nın sükûnundan ötürü. Ve Ahfeş eyitti: 'ayn’ın teskîni ismde tûl ve kesret-i harekât olduğuna binâ’endir. Ve kezâlik dilersen إِحْدَى عَشِرَةَ امْرَأَةً dersen şîn’in kesriyle ve dilersen şîn’i sâkin kılarsın تِسْعَ عَشَرَةَ kelimesine varınca; kesr ehl-i Necd ve teskîn ehl-i hicâz’ındır,ammâ müzekker için hemîn أَحَدَ عَشَرَ dersin şîn’in fethiyle gayrısı câ’iz değildir.

اَلْعِشْرَةُ [el-'işret] ('ayn’ın kesri ve şîn’in sükûnuyla) İsmdir, ihtilât ma’nâsına.

اَلْعُشْرَةُ [el-'uşret] ('ayn’ın zammı ve şîn’in fethiyle) Bir dikenli ağaçtır ki onun zamkı vardır. Ve onun قَتَادٌ [katâd] ağacı gibi yemişi müntefihtir, قَتَادٌ [katâd] yemişinde olan intifâh gibi.