اَلْعَشِي [el-'aşî] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve اَلْأَعْشَى [el-a’şâ] (أَحْمَرُ [ahmer] vezninde) Vasflardır, عَشَاءٌ [‘aşâ’] 'illetine mübtelâ adama denir; mü’ennesi عَشْوَاءُ [‘aşvâ’]dır; yukâlu: رَجُلٌ عَشٍ مَنْقُوصًا وَأَعْشَى وَرَجُلَانِ أَعْشَيَانِ وَامْرَأَةٌ عَشْوَاءُ وَعَشْوَاوَانِ Ve أَعْشَى [A’şâ] ile Câhiliyye’de ve İslâm’da şu’arâ-yı 'adîde mülakkab oldu. Ez-cümle A’şâ Bâhile ki ismi 'Âmir’dir, Câhilîdir ve A’şâ Benî Nehşel ki ismi Esved b. Ya’fur’dur ve A’şâ Hemdân ki ismi 'Abdurrahmân’dır ve A’şâ Benî Ebî Rebî’a ve A’şâ tirved ve A’şâ Beni’l-hirmâz ve Benî Esed ve 'Ukl ki ismi Kehmes’tir ve A’şâ Benî Ma’rûf ki ismi hayseme’dir ve Benî 'Ukayl ve Benî Mâlik ve Benî ‘Avf ki ismi dâbi’ idi ve Benî davre ki ismi 'Abdullâh’tır ve Benî Cillân ki ismi Seleme’dir ve Benî kays ki Ebû Basîr’dir ve el-A’şâ et-Taglibî ki ismi Nu’mân idi. Ve bunlardan ma-'adâ niçe A’şâ ile mülakkablar vardır; cem’i عُشْيٌ ['uşy] gelir, حُمْرٌ [humr] vezninde.