اَلْعِضْلُ [el-'idl] ('ayn’ın kesriyle) Dâhiye olan adama denir. Ve pek çirkîn şey’e denir.

s. 1. Justice, equity. 2. An equivalent; a fair price. 3. A police officer. 4. (pl. عدول) A competent, disinterested witness.

Adil olmak, adaletli olmak, dürüst davranmak, eşit davranmak, denk görmek.

اَلْعَضْلُ [el-'adl] (فَضْلٌ [fadl] vezninde) Bir adamı sıkıştırıp tazyîk eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَضَلَ عَلَيْهِ عَضْلًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ضَيَّقَ Ve bir adamın işi pek düşvâr ve şedîd olmak ma’nâsınadır, gûyâ ki kendisini tazyîk eder; yukâlu: عَضَلَ بِهِ الْأَمْرُ إِذَا اشْتَدَّ Ve عَضْلٌ ['adl] ve عِضْلٌ ['idl] ve عِضْلَانٌ ['idlân] (‘ayn’ların kesriyle) Bir kimse bir hatunu ere varmaktan zulmen men’ eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: عَضَلَ الْمَرْأَةَ عَضْلًا وَعِضْلًا وَعِضْلَانًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي وَالرَّابِعِ إِذَا مَنَعَهَا الزَّوْجَ ظُلْمًا

iz. ar. 1. İhkâk-ı hakk, bî-tarafâne hüküm, hakkâniyyet, adâlet, dâd: dünya adl ile kâimdir; adl-i pâdişâhî; adl-i ilâhî. 2. Müsâvât, tesâvî, seviyy-i muâmele: müteaddid ezvâcı olan adamın, bunlar miyânında adle riâyet etmesi şarttır. 3. hk. Râhin ile mürtehinin rehni tevdî‘ ettikleri kimse.

Eşit davranmak. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; i(عَدْل, عَدَالَة), adil olmak, adaletli olmak, dürüst davranmak, denk görmek.

Adalet, dürüstlük, doğru, adil, dürüst, eşit davranma, eşitlik, hak, doğruluk. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; şehadetine güvenilen kişi, (çoğ.) adaletli, hakkaniyet, insaf, insaflı, adliye, tarafsız, mahkeme, yansız, taraf tutmayan, bitaraf, fidye, düzgünlük.

(a. i.) : doğruluk, (bkz. : adalet, dâd).

Denk, heybe. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; eşit (is), tay, çuval, çanta.

اَلْعَدَلُ [el-'adel] (fethateynle) Yükün iki denginin berâberliğine ve berâberleşmesine denir; yukâlu: لَيْسَ فِي الْحِمْلِ عَدَلٌ أَيْ تَسْوِيَةٌ فِي عِدْلَيْهِ