(a. i.) : 1) koşma, sürme, uzaklaştırma. 2) vazifeden, mektepten uzaklaştırma.

iz. ar. 1. Kovma, sürme, def, teb‘îd, ihrâc: onu hizmetinden, evinden tard etti. 2. Bir askerînin, bir zâbitin hizmet-i askeriyyeden ihrâcıyla rütbesinin ref‘i ve kaydının terkîni cezâsı: tard cezâsıyla mahkûm oldu, tardına karar verildi.

اَلطَّرَدُ [et-tarad] (fethateynle) Hîle ve hud’a ile yâ âlât ve şikârî ile av avlamağa dürüşmek ma’nâsınadır; yukâlu: طَرِدَ الصَّيَّادُ طَرَدًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا زَاوَلَ الصَّيْدَ

اَلطَّرْدُ [et-tard] (فَرْدٌ [ferd] vezninde) Sürüp ırak eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: طَرَدَهُ طَرْدًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا أَبْعَدَهُ Ve bunda fethateynle lügattir. Ve develeri etrâfından sürüp çevirerek toplamak ma’nâsınadır; yukâlu: طَرَدَ الْإِبِلَ إِذَا ضَمَّ مِنْ نَوَاحِيهَا Ve kovmak ma’nâsınadır; tekûlu: طَرَدْتُهُ أَيْ نَفَيْتُهُ عَنٍّي Ve bir kavm üzere uğrayıp geçmek ma’nâsına müsta’meldir; tekûlu: طَرَدْتُهُمْ أَيْ أَتَيْتُهُمْ وَجُزْتُهُمْ

اَلطَّرِيدُ [et-tarîd] (بَعِيدٌ [ba’îd] vezninde) Hurmâ salkımının çöpüne denir. Ve uzun güne ıtlâk olunur; yukâlu: يَوْمٌ طَرِيدٌ أَيْ طَوِيلٌ Ve bir adamın şol veledine ıtlâk olunur ki dîger veledinden sonraca tevellüd eylemiş ola. Sânî evveli tard etmiş olur ve evvelkine de طَرِيدٌ [tarîd] ıtlâk olunur, مَطْرُودٌ [matrûd] ma’nâsına. Ve leyl ve nehâra طَرِيدَانِ [tarîdân] ıtlâk olunur, yekdîgeri tard eylediği için.

vn. & s. 1. A sending or driving away, repelling or expelling; repulsion; expulsion. 2. The degradation and expulsion of an officer.

اَلطَّرْدُ [et-tard] (tâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) ve اَلطَّرَدُ [et-tared] (fethateynle) Bir nesneyi ırak etmek, ib’âd ma’nâsına; tekûlu: طَرَدْتُهُ فَذَهَبَ وَلَا تَقُولُ مِنْهُ افْتَعَلَ وَانْفَعَلَ إِلَّا فِي لُغَةٍ رَدِيئَةٍ وَيُقَالُ فُلَانٌ يَطْرُدُهُمْ أَيْ يَشُلُّهُمْ وَيَكْسَؤُهُمْ Ya’nî onların ardınca gidip onları sürer. Ve طَرْدٌ [tard] (sükûn-ı râ’yla) ve طَرَدٌ [tared] (fethateynle) Deveyi sürüp bir yere cem’ etmek. Ve طَرَدٌ [tared] Bir kimseye var git demeğe dahi derler; yukâlu: طَرَدْتُهُ إِذَا نَفَيْتَهُ عَنْكَ وَقُلْتَ اذْهَبْ عَنَّا Ve bir kavmin üzerine gelmeğe dahi derler; yukâlu: طَرَدْتُ الْقَوْمَ إِذَا أَتَيْتَ عَلَيْهِمْ وَجُزْتَهُمْ Ve طَرَدٌ [tared] Av avlamağa dürüşmek مُزَاوَلَةُ الصَّيْدِ ma’nâsına.

اَلطَّرْدُ [et-tard] (tâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) ve اَلطَّرَدُ [et-tared] (fethateynle) Bir nesneyi ırak etmek, ib’âd ma’nâsına; tekûlu: طَرَدْتُهُ فَذَهَبَ وَلَا تَقُولُ مِنْهُ افْتَعَلَ وَانْفَعَلَ إِلَّا فِي لُغَةٍ رَدِيئَةٍ وَيُقَالُ فُلَانٌ يَطْرُدُهُمْ أَيْ يَشُلُّهُمْ وَيَكْسَؤُهُمْ Ya’nî onların ardınca gidip onları sürer. Ve طَرْدٌ [tard] (sükûn-ı râ’yla) ve طَرَدٌ [tared] (fethateynle) Deveyi sürüp bir yere cem’ etmek. Ve طَرَدٌ [tared] Bir kimseye var git demeğe dahi derler; yukâlu: طَرَدْتُهُ إِذَا نَفَيْتَهُ عَنْكَ وَقُلْتَ اذْهَبْ عَنَّا Ve bir kavmin üzerine gelmeğe dahi derler; yukâlu: طَرَدْتُ الْقَوْمَ إِذَا أَتَيْتَ عَلَيْهِمْ وَجُزْتَهُمْ Ve طَرَدٌ [tared] Av avlamağa dürüşmek مُزَاوَلَةُ الصَّيْدِ ma’nâsına.