(a. i.) : (bkz. : zamm).

(a. i.) : 1) artırma, katma, ekleme. 2) a. gr. bir harfin mazmum, zammeli {yânî o ile] okunması.

الى katmak, birleştirmek, toplamak, kucaklamak, eklemek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; (‘u’ sesi çıkarırken aldığı şekil gibi) dudaklarını büzmek, (sessiz harfi) ‘u’ seslisi veya –ُ –ِ ile okumak, الصُّفُوف saf oluşturmak, الصُّفُوف sıra oluşturmak, bağlamak, içermek, iliştirmek, kapsamak, bağrına basmak, bir araya getirmek, bitiştirmek, içine almak, sarılmak, içine karıştırmak, takmak, sarmak, ilave etmek, sıkıca kucaklamak.

Damme, ötre, kayıt olma, toplama, birleşme, ötre işareti, biraraya gelme, toplanma, katılma, ilave.

iz. ar. 1. Katma, ilhâk, ilâve: tarlanın bir dönümünü bahçeye zamm ettim. 2. Arttırma, fazla olarak verme: maaşına yüz guruş zamm olundu. 3. İlâve ve ilhâk olunup arttırılan şey: bu evin iki oda zammı var; bin guruş maaş-ı zâtisi, üç yüz guruş da müteferrika nâmıyla zammı vardır. 4. ed. Bir harfin mazmûm yani ötüre [-] ile okunması: zamm-ı kâf ile (كل küll) kelimesi gibi.

اَلضَّمُّ [ed-damm] (dâd’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Bir nesneyi bir şey’e yanaştırıp koşmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَمَّهُ إِلَيْهِ ضَمًّا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا قَبَضَهُ إِلَيْهِ

vn. & s. 1. A drawing and hugging to one’s own person. 2. A gathering, collecting together. 3. An adding; also, a sum or quantity added. 4. A pronouncing a consonant in Arabic with the vowel u or in Turkish with u, ü; also, this vowel and its sign (ُ).

اَلضَّمُّ [ed-damm] (dâd’ın fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Bir nesneyi bir nesneye koşmak.

(ضَ مّ) [ ع. ] (مص م.) گرد آوردن، جمع کردن.