(a. i. c. : ezfâr) : 1) tırnak, 2) çengel. 3) pençe, (bkz. : zufr).

اَلضَّفِيرُ [ed-dafîr] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Denizin kıyısına denir; yukâlu: قَعَدَ فِي ضَفِيرِ الْبَحْرِ أَيْ شَطِّهِ Ve Şâm’da bir dağın adıdır.

اَلضَّفْرُ [ed-dafr] (حَفْرٌ [hafr] vezninde) Sıçramak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَفَرَ الرَّجُلُ ضَفْرًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا وَثَبَ Ve saç ve kaytan makûlesini örmek ma’nâsınadır; yukâlu: ضَفَرَ الشَّعْرَ إِذَا نَسَجَ بَعْضَهُ عَلَى بَعْضٍ Ve ip ve urgan bükmek ma’nâsınadır; yukâlu: ضَفَرَ الْحَبْلَ إِذَا فَتَلَهُ Ve yelip yopurmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَفَرَ الرَّجُلُ إِذَا عَدَا وَسَعَى Ve ضَفْرٌ [dafr] Şol örülmüş ipe denir ki onunla deveyi bend ederler; bi-ma’nâ mef’ûldür, cem’i ضُفُورٌ [dufûr] ve ضُفُرٌ [dufur] gelir zammeteynle. Ve bir tutam ve bir deste örülmüş saç ve kıl makûlesine denir ki örgü ta’bîr olunur. Ve şol kumluğa ıtlâk olunur ki etrâftan birikmekle 'azîm olmuş ola, 'alâ-kavlin birbiri üzere sımsıkı yığılıp örülmüş ip gibi müte’akkid olan kumluğa ıtlâk olunur; cem’i ضُفُورٌ [dufûr] gelir. Ve ضَفْرٌ [dafr] Cibsîn ve kireç ve balçıksız yapı yapmak ma’nâsına müsta’meldir; 'arsa-i muhterika kenârına çevrilen duvar gibi ki duvar örmek ta’bîr olunur; yukâlu: ضَفَرَ الْبِنَاءَ إِذَا بَنَاهُ بِحِجَارَةٍ بِلاَ كِلْسٍ وَطِينٍ Ve dâbbenin ağzına 'alef ilkâ eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: ضَفَرَ الْعَلَفَ فِي فَمِ الدَّابَّةِ إِذَا أَلْقَاهُ Ve saçı biriktirip toplamak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَفَرَ الشَّعْرَ فِي رَأْسِهِ إِذَا جَمَعَهُ

s. (pl. ضفور) 1. A lock, tuft, or braid of hair. 2. A girth of plaited goat’s-hair. 3. A long, winding accumulation of sands.

vn. 1. A plaiting, braiding, or twisting the hair. 2. A twisting a rope.

s. (n. u. ضفرە) Long, winding accumulations of sands.

اَلضَّفِرُ [ed-dafir] (dâd’ın fethi ve fâ’nın kesriyle) Cem’i.