a. 1. Whose teeth are set on edge. 2. (pl. ضراسی) Peevish by reason of hunger. 3. (as 2) Very hungry. 4. Perverse, obstinate.

(pl. اضرس اضراس، ضروس،) A tooth; especially, the side and back teeth beyond the canines.

اَلضَّرْسُ [ed-dars] (dâd’ın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Dişler ile bir nesneyi pek ısırmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَرَسَ الشَّيْءَ ضَرْسًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا عَضَّهُ شَدِيدًا بِالْأَضْرَاسِ Ve zamân bir adama saht ve şedîd olup âzürde ve rencîde eylemek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: ضَرَسَهُمُ الزَّمَانُ إِذَا اشْتَدَّ عَلَيْهِمْ Ve bir gün akşama kadar hâmûş durmak ma’nâsına müsta’meldir, gûyâ ki lisânını ısırmakla tekellümden 'âciz olmuş olur; yukâlu: ضَرَسَ الرَّجُلُ إِذَا صَمَتَ يَوْمَهُ إِلَى اللَّيْلِ Ve serkeş deve râm ve zelûl olmak için burnunu taşla cerh eyledikten sonra burnuna kiriş yâhûd bir kayış geçirmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: ضَرَسَ الْبَعِيرَ إِذَا أَفْقَرَ أَنْفَهُ بِمَرْوَةٍ ثُمَّ وَضَعَ عَلَيْهِ وَتَرًا وَقِدًّا لِيُذَلَّلَ بِهِ Ve ضَرْسٌ [dars] Nebâtâtı seyrek seyrek ve parça parça olan arza ıtlâk olunur ki diş diş olur. Burada ضَرْسٌ [dars] مَضْرُوسٌ [madrûs] ma’nâsınadır; yukâlu: أَرْضٌ ضَرْسٌ إِذَا صَارَ نَبَاتُهَا هَهُنَا وَهَهُنَا Ve ضَرْسٌ [dars] Kuyunun içerisini taşla örmek ma’nâsına müsta’meldir; yukâlu: ضَرَسَ الْبِئْرَ ضَرْسًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا طَوَاهَا بِالْحِجَارَةِ

vn. 1. The teeth’s being set on edge. 2. A having one’s teeth set on edge. 3. A being peevish through hunger.

اَلضِّرْسُ [ed-dirs] (dâd’ın kesriyle) Dişe denir, سِنٌّ [sinn] ma’nâsına. Ve bu müzekkerdir; cem’i ضُرُوسٌ [durûs] ve أَضْرَاسٌ [adrâs] gelir.

اَلضَّرِيسُ [ed-darîs] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi içerisi taşla örülmüş kuyuya denir. Ve arkada olan omurga kemiklerine ıtlâk olunur. Ve be-gâyet acıkmış adama denir; cem’i ضَرَاسَى [darâsâ] gelir, حَزِينٌ [hazîn] ve حَزَانَى [hazânâ] gibi; yukâlu: رَجُلٌ ضَرِيسٌ أَيْ جَائِعٌ جِدًّا Ve dişlenecek ve dişlenmeğe sâlih olan şey’e denir, بُسْرٌ [busr] ve تَمْرٌ [temr] ve كَعْكٌ [ka’k] gibi; tekûlu: أَضْرَسْنَا مِنْ ضَرِيسِكَ أَيِ التَّمْرِ وَالْبُسْرِ وَالْكَعْكِ

iz. ar. cm: ıdrâs. Azı dişi.

(a. i. c. : adrâs) : azı dişi.

اَلضَّرَسُ [ed-dares] (fethateynle) Ekşi nesne yemekle dişleri küngülenip kamaşmak ma’nâsınadır; yukâlu: ضَرِسَتْ أَسْنَانُهُ ضَرَسًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَلَّتْ مِنْ تَنَاوُلِ حَامِضٍ

vn. 1. A biting; a bite. 2. A trying, testing. 3. An afflicting. 4. A reviling or backbiting.