sıf. fa. Tok, doymuş, şeb‘ân.

اَلصَّيْرُ [es-sayr] (sâd’ın fethi ve yâ’nın sükûnuyla) ve اَلْمَصِيرُ [el-masîr] (mîm’in fethiyle) ve اَلصَّيْرُورَةُ [es-sayrûret] (شَيْخُوخَةٌ [şeyhûhat] vezninde) Rücû’ ve tahavvülü mutazammın olarak olmak ya’nî bir nesne sonradan bir türlü dahi olmak ma’nâsınadır; yukâlu: صَارَ الْأَمْرُ إِلَى كَذَا صَيْرًا وَمَصِيرًا وَصَيْرُورَةً إِذَا رَجَعَ إِلَيْهِ

صَيْرٌ [sayr] ve صَيْرُورَةً [sayrûret] Nâsın mevridleri olan suya varmak ma’nâsınadır; yukâlu: صَارَ النَّاسُ الصَّيْرَ إِذَا حَضَرُوهُ Ve صَيْرٌ [sayr] Kesmek ma’nâsınadır; yukâlu: صَارَ الشَّيْءَ صَيْرًا إِذَا قَطَعَهُ Ve otçular ve çayırcılar yerlerine dönüp gelmek ma’nâsınadır; yukâlu: صَارَ الْمُنْتَجِعُونَ إِذَا رَجَعُوا إِلَى مَحَاضِرِهِمْ

اَلصَّيِّرُ [es-sayyir] (كَيِّسٌ [keyyis] vezninde) Sûreti pek hûb olan şey’e denir; yukâlu: شَيْءٌ صَيِّرٌ أَيْ أَحْسَنُ الصُّورَةِ

اَلشَّجَرُ [eş-şecer] (şîn’in ve cîm’in fethalarıyla) ve اَلشِّجَرُ [eş-şicer] (عِنَبٌ [‘ineb] vezninde) ve اَلشَّجْرَاءُ [eş-şecrâ’] (صَحْرَاءُ [sahrâ’] vezninde) ve اَلشِّيَرُ [eş-şiyer] (yâ-yı tahtiyye ile عِنَبٌ ['ineb] vezninde ki aslî yâhûd cîm’den mübeddeledir) Nebâtât-ı arziyyeden bi-nefsihi sâk üzere kâ’im olana denir, 'alâ-kavlin bi-nefsihi yükselip nemâ bulana denir, gerek hurde ve gerek ulu olsun ve gerek şitâya mukâvim olsun ve gerek şitâya mukâvemetten 'âciz olsun. Müfredleri hâ’yladır.

vn. A being or becoming anything, in any condition.

a. Goodly, comely, handsome.

s. 1. The ultimate result and issue. 2. The verge, brink, point, end of a thing. 3. A preparation of small fish, salted whole, or as a jelly.