Sandalet, mavna, sandal. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; kürekle yürütülen deniz teknesi, sandal ağacı, açık ayakkabı, kerestesi sert ve kokulu bir ağaç, ayağı korumak için giyilen ve altı kösele, lâstik gibi dayanıklı maddelerden yapılan ayak giyeceği, pabuç, altı düz gemi, sandal ağacı tahtası, güzel kokulu, beyaz çiçekli, meyveleri salkım hint ağacı türü, salapurya, çarık.

iz. ar. ba: صند sand.

اَلصَّنْدَلُ [es-sandel] (جَعْفَرٌ [ca’fer] vezninde) Ma’rûf kokulu ağaçtır ki birkaç nev’ olur, beyâzı ve sarısı ve kırmızısı olur, bihteri kırmızı yâhûd beyâz nev’idir; evrâm-ı hârreyi muhallil ve hafakân ve sudâ’ ve za’f-ı mi’de-i hârreye ve hummânın envâ’ına nâfi’dir. Mütercim der ki Burhân’a صَنْدَلٌ [sandel] çendel mu’arrebi olmak üzere mersûmdur. Ve صَنْدَلٌ [sandel] ve صُنَادِلٌ [sunâdil] (عُلاَبِطٌ ['ulâbit] vezninde) Başı yumru ve iri ve gövdesi 'azîm ve metîn deveye ve eşeğe denir. Ve يَوْمُ صَنْدَلٍ [yevmu sandel] Beyne’l-'Arab yevm-i ma’rûftur ki ondan kıtâl-i şedîd olmuştur.

s. 1. Sandal wood. 2. For صندال, q. v.

اَلصَّنْدَلُ [es-sandal] (sâd’ın ve dâl’ın fethi ve mâ-beynde nûn’un sükûnuyla) Başı büyük deve. Ve صَنْدَلٌ [sandal] Şol ağaca dahi derler ki râyihası hûb olmakla ma’rûftur.

(صَ دَ) [ فر. ] (اِ.) نوعی کفش بنددار تابستانی.