اَلصُّدْقُ [es-sudk] (sâd’ın zammıyla ve zammeteynle) صَدْقٌ [sadk] lafzından ki sâd’ın fethiyle vasftır, cem’dir, رَهْنٌ [rehn] ve رُهُنٌ [ruhun] gibi; yukâlu: قَوْمٌ صُدْقٌ أَيْ صَادِقُونَ Ve صَدُوقٌ [sadûk] lafzından ve سَحَابٌ [sehâb] vezninde صَدَاقٌ [sadâk] lafzından cem’ olur.

s. 1. Truth, veracity. 2. Reality, energy of action. 3. Correctness.

fl. ar. [aslı ق kâf’ın da fethiyle olup doğru olma demek olan “sıdk” maddesinden mâzî müfred müzekker gâibtir.] “ما صدق mâ-sadak” tabîr-i Arabîsinde müsta‘meldir ki bir mesel vesâirenin tatbîk olunduğu demektir: filân mesele mâ-sadak olarak = bu mesel mısdâkınca.

اَلشِّدْقُ [eş-şidk] (şîn’in kesri ve fethiyle) Avurda denir ki ağzın iki taraflı iç yüzünde olan köşeleridir; ikisine شِدْقَانِ [şidkân] denir; yukâlu: هُوَ وَاسِعُ الشِّدْقَيْنِ وَهُوَ طِفْطِفَةُ الْفَمِ مِنْ بَاطِنِ الْخَدَّيْنِ Ve شِدْقُ الْوَادِي [şidku’l-vâdî] derenin bir yakasına ıtlâk olunur; yukâlu: نَزَلُوا بِشِدْقِ الْوَادِي وَبِشِدْقَيْهِ أَيْ عُرْضِهِ وَنَاحِيَتِهِ Cem’i أَشْدَاقٌ [eşdâk] gelir.

iz. ar. 1. Doğruluk, gerçeklik, hakîkat: sıdk-ı ifâde, sıdk-ı kelâm. 2. Hulûs, muhâlasat, hâlisiyyet: sıdk-ı niyyet; sıdk ile mahabbet; صدق و خلوصله sıdk u hulûsla = hâlisâne.

على doğrulamak, عَنْ doğruyu söylemek, doğru olmak, gerçek olmak, doğru söylemek, doğruluğu kanıtlanmak, gerçeği söylemek, aslı çıkmak, hakikati dile getirmek, gerçekliği ispatlanmak, dürüstçe söylemek, gerçekleşmek, içten söylemek, içtenlikle ifade etmek, samimi bir şekilde ifade etmek.

İçtenlik, doğruluk, gerçek, samimiyet, hakikat, dürüstlük. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; candanlık, gerçeklik, açık yüreklilik, yasallık, ihlas, meşruluk, geçerlilik, tablo vb. için orijinallik, güvenirlik, sadakat, emanet.

(a. i.) : 1) doğruluk, gerçeklik, (bkz. : hakîkat). 2) iç, yürek temizliği, (bkz : hâlisiyyet, muhâlasat).

ب inanmak, iman etmek, على onaylamak, على doğrulamak, على onamak, على tasdik etmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; على kabul etmek, على imzalamak, على uygun bulmak, على tasvip etmek, على kabullenmek, على razı olmak, على izin vermek, على muvafakat göstermek, güvenmek, على gerçekliğini kanıtlamak, على belgelemek, doğru kabul etmek.

اَلصَّدُقَةُ [es-sadukat] (sâd’ın fethi ve dâl’ın zammıyla) ve اَلصُّدْقَةُ [es-sudkat] (غُرْفَةٌ [gurfet] vezninde) ve اَلصَّدْقَةُ [es-sadkat] (تَمْرَةٌ [temret] vezninde) ve اَلصُّدُقَةُ [es-sudukat] (zammeteynle) ve اَلصَّدَقَةُ [es-sadekat] (fethateynle) ve اَلصِّدَاقُ [es-sidâk] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) ve اَلصَّدَاقُ [es-sadâk] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Zevcenin mehrine denir, kâbîn ma’nâsına. Ve نَدُسَةٌ [neduset] vezninde olan صَدُقَةٌ [sadukat]ın cem’i صَدُقَاتٌ [sadukât] gelir ve صُدْقَةٌ [sudkat]ın ki sâd’ın zammıyladır, صُدْقَاتٌ [sudkât] gelir, kezâlik sâd’ın zammıyladır ve صُدَقَاتٌ [sudekât] gelir sâd’ın zammı ve dâl’ın fethiyle ve صُدُقَاتٌ [sudukât] gelir zammeteynle ki akbah-ı cümû’udur.