اَلصَّدَعُ [es-sada’] (fethateynle) Dağ keçisinin ve âhûnun ve eşeğin ve devenin genç olarak kavî ve tüvânâ olanlarına denir; dâl’ın sükûnuyla da câ’izdir. 'Alâ-kavlin her şey’in orta hâlli olanına denir, ya’nî meselâ ne ‘azîm ve ne sagîr ola yâhûd ne tavîl ve ne kasîr ola yâhûd ne genç ve ne koca ola. Ve صَدَعٌ [sada’] Demir pâsına denir; yukâlu: عَلاَ عَلَى الْحَدِيدِ الصَّدَعُ أَيِ الصَّدَأُ

اَلصِّدْعُ [es-sid’] (sâd’ın kesriyle) Nâstan cemâ’ate ıtlâk olunur; yukâlu: صِدْعٌ مِنَ النَّاسِ أَيْ جَمَاعَةٌ Ve bir nesneden ayrılmış parçaya denir; yukâlu: صَدَعَهُ صِدْعَيْنِ أَيْ شُقَّتَيْنِ

s. (pl. صدوع) A crack, crevice, cranny, fissure.

vn. & s. A cracking, splitting, cleaving.

اَلصَّدْعُ [es-sad’] (sâd’ın fethi ve dâl’ın sükûnuyla) Yarmak, şakk etmek ma’nâsına. Ve صَدْعٌ [sad’] Sahrâyı kat’ etmek ma’nâsına da gelir; yukâlu: صَدَعْتُ الْفَلَاةَ إِذَا قَطَعْتَهَا Ve صَدْعٌ [sad’] İzhâr ma’nâsına da gelir; yukâlu: صَدَعْتُهُ إِذَا أَظْهَرْتَهُ وَبَيَّنْتَهُ Ve âşikâre söylemeğe dahi derler; tekûlu: صَدَعْتُ بِالْحَقِّ إِذَا تَكَلَّمْتَ بِهِ جِهَارًا Ve Bârî ta’âlânın ﴿فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ﴾ (الحجر 94) dediği أَظْهِرْ دِينَكَ ma’nâsınadır, Ferrâ rivâyeti üzere. Ve صَدْعٌ [sad’] Meyl ma’nâsına da gelir; tekûlu: صَدَعْتُ إِلَى الشَّيْءِ أَصْدَعُ صُدُوعًا إِذَا مِلْتَ إِلَيْهِ Ve men’ ma’nâsına da gelir; yukâlu: مَا صَدَعَكَ عَنْ هَذَا الْأَمْرِ أَيْ مَا صَرَفَكَ Ve صَدْعٌ [sad’] Hafîfü’l-lahm olan kimseye dahi derler.

اَلصَّدَعُ [es-sada’] Bi-ma’nâhu. Ve صَدْعٌ [sad’] Yaban keçisinin vasatu’l-hâl olanına dahi derler. Ve âhûnun dahi vasatu’l-hâl olanına derler.