a. (fem. سهلە) 1. Smooth and soft. 2. Easy.

اَلسَّهِلُ [es-sehil] (sîn’in fethi ve hâ’nın kesriyle) Şol ırmaktır ki kumu katı hurde olmaya; yukâlu: نَهْرٌ سَهِلٌ أَيْ ذُو سِلْهَةٍ

اَلسَّحِيلُ [es-sehîl] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Bu dahi yalın kat iplikten dokunmuş beze denir. Ve سَحِيلٌ [sehîl] ve سُحَالٌ [suhâl] (sîn’in zammıyla) Eşek ve katır kısmı anırmak ma’nâsınadır; yukâlu: سَحَلَ الْبَغْلُ سَحِيلًا وَسُحَالًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالثَّانِي إِذَا نَهَقَ Ve سَحِيلٌ [sehîl] ve سُحَالٌ [suhâl] Eşek kısmının anırdıktan sonra boğazında tereddüd eden hırıltıya denir.

s. pl. سهول A level tract of soft soil.

اَلسَّهْلُ [es-sehl] (أَهْلٌ [ehl] vezninde) ve اَلسَّهِلُ [es-sehil] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) Kolay ve âsân şey’e denir, nisbetinde سُهْلِيٌّ [suhliyy] denir sîn’in zammıyla ki tagyîr-i niseb kabîlindendir; yukâlu: أَمْرٌ سَهْلٌ وَسَهِلٌ وَرَمْلٌ سُهْلِيٌّ وَهُوَ كُلُّ شَيْءٍ إِلَى اللِّينِ Ve سَهْلٌ [sehl] Karga kuşuna denir. Ve toprağı yumuşak, yürümesi âsân düz ve mülâyim yere denir; cem’i سُهُولٌ [suhûl] gelir; yukâlu: نَزَلُوا إِلَى أَرْضٍ سَهْلٍ وَإِلَى سَهْلٍ وَهُوَ ضِدُّ الْحَزْنِ Ve yüzünün eti çelimsizce adama denir ki mehâsindendir; yukâlu: رَجُلٌ سَهْلُ الْوَجْهِ أَيْ قَلِيلُ لَحْمِهِ Ve سَهْلٌ [Sehl] Yirmi sahâbî ve yüz nefer muhaddis ismidir.

sıf. ar. Kolay, âsân.

(araziyi) düzlemek, (ل, على) kolaylaştırmak, (kelimeyi) hemzesiz okumak, kolaylaştırmak, kolay hale getirmek, rahatlatmak, yardım etmek, araziyi düzlemek, kelimeyi hemzesiz okumak.

(a. i.) : 1) kolay, (bkz : âsân). 2) sâde.

على çin) kolay olmak, على çin) gelmek, (arazi) düz olmak, kolay olmak.

شَهْلٌ [Şehl] (أَهْلٌ [ehl] vezninde) Findu’z-Zimmânî el-Vâbilî nâm şâ’irin lakabıdır. Ve شَهْلٌ [şehl] Kezib ve dürûg ma’nâsınadır; yukâlu: فِيهِ وَلْعٌ وَشَهْلٌ أَيْ كَذِبٌ