(a. i. c. : simam, sümûm) : zehir, ağı.

(f. i.) : dört ayaklı hayvanların tırnağı.

iz. ar. cm.: sümûm. Zehir, ağu: قاتل سم semm-i kâtil = müessir zehir.

i. fa. At gibi hayvanât ayağının tırnağı.

s. (pl. سموم سمام،) 1. A hole, perforation. 2. Poison.

adv. See سیم .

s. The hoof of a quadruped.

اَلسَّمُّ [es-semm] (sîn’in fethi ve mîm’in teşdîdiyle) Delik, sakb ma’nâsına; ve minhu سَمُّ الْخِيَاطِ ki iğne yurdusu ma’nâsına. Ve سَمٌّ [semm] Ağız ve burun ve kulak deliğine dahi derler. Ve سَمٌّ [semm] Zehre dahi derler; sîn’in fethi ve zammı câ’izdir. Ve سَمٌّ [semm] حَمٌّ [hamm] ma’nâsına da gelir; yukâlu: مَا لَهُ سَمٌّ وَلَا حَمٌّ أَيْ هَمٌّ Ve gâh olur ikisinde mazmûm ederler. Ve سَمٌّ [semm] Zehr içirmeğe dahi derler; yukâlu: سَمَّهُ أَيْ سَقَاهُ السَّمَّ وَسَمَّ الطَّعَامَ أَيْ جَعَلَ فِيهِ السَّمَّ Ve سَمٌّ [semm] Kasd ma’nâsına da gelir; tekûlu: سَمِمْتَ سَمَّكَ أَيْ قَصَدْتَ قَصْدَكَ Ve ıslâh etmek ma’nâsına da gelir; tekûlu: سَمَمْتُ بَيْنَهُمَا سَمًّا أَيْ أَصْلَحْتُ Ve سَمٌّ [semm] Şîşenin ağzın tutmağa dahi derler; tekûlu: سَمَمْتُ الْقَارُورَةَ وَنَحْوَهَا إِذَا سَدَدْتَ Ve سَمٌّ [semm] Ni’met hâss olmağa dahi derler; tekûlu: سَمَّتِ النِّعْمَةُ أَيْ خَصَّتْ Ve سَمٌّ [semm] Bir nesnenin gavrına nazar etmeğe dahi derler; tekûlu: فُلَانٌ يَسُمُّ ذَلِكَ الْأَمْرَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ يَسِيرُهُ وَيَنْظُرُ مَا غَوْرُهُ

اَلسُّمُّ [es-summ] (sîn’in zammı ve mîm’in teşdîdiyle) Vâhidi, feth-i sîn’le dahi vâhidi olduğu gibi. Ve سُمٌّ [summ] (sîn’in zammıyla) Katır boncuğu dedikleri ak boncuk ki deryâdan çıkar.Ve her deryâdan çıkana سُمٌّ [summ] derler.