vn. & s. A being or becoming mutually at peace; concord.

سَلَّامٌ [Sellâm] (sîn’in fethi ve lâm’ın teşdîdiyle) Esmâ’-i ricâldendir. Ve gâh olur سَلَّامٌ [Sellâm]la Hazreti Suleymân b. Dâvûd murâd olur ‘aleyhime’s-selâm, nitekim hutay’e nâm şâ’irin şi’rinde vâki’ olmuştur, “جَدْلَاءُ مُحَكْمَةٍ مِنْ صُنْعِ سَلَّامِ” أَيْ مِنْ صُنْعِ سُلَيْمَانَ Ve جَدْلَاءُ [cedlâ’] fermûde olan zırh ma’nâsınadır.

سَلَّامٌ [Sellâm] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Sa’îd ülkesinde bir karyedir.

s. 1. Soundness, freedom from imperfection. 2. Safety, security, immunity. 3. A source, means, or assurance of immunity; especially God as the giver of immunity. 4. Peace, concord. 5. Freedom from all connexion with another. 6. Submission, resignation, agreement. 7. A salutation, a greeting. 8. A demand for quarter. 9. Quarter and pardon granted or received. 10. A proper name.

سِلَامٌ [Silâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Bir su ismidir.

شَلَامٌ [Şelâm] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Vâsit ile Basra beyninde bir batîhadır.

(a. i. c. : sülâmiyât) : hek. el ve parmak kemiiji.

(a. i.) : 1) barış, rahatlık. 2) sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3) fâni, gelip geçici olmama, zevalsizlik. [Allah adlarından biri] . 4) âşi-nâlık, bildik. 5) selâm. Dâr-üs-selâm : Cennet. Medînet-üs-selâm : Bağdat Aleyh-is-selâm : onun üzerine selâmet olsun.

is. ar. 1. Sulh, silm, asâyiş. [bu mana ile “silm” daha müsta‘meldir.] 2. Âfet ve muhâtaradan berî ve sâlim olma, berâet, selâmet, son iyi ve hayırlı çıkma. [bu mana ile “selâmet” daha müsta‘meldir.] 3. Fenâ ve zevâlden sâlim olan Hakk Teâlâ’nın esmâ’-i hüsnâsındandır: yâ selâm! 4. Âşinâlık, tahiyye, “selâmet üstünüze olsun!” manasıyla es-selâmü aleyke, aleyküm diyerek duâ ve âşinâlık etme: selam vermek: selam almak = “ve aleyküm selam” diyerek karşılık etmek, cevap vermek: selam göndermek = uzakta bulunan birine bi’lvâsıta âşinâlık ve tahiyye etmek: selam etmek = kezâ: filân size selam ediyor: filâna benden selam edin.

سُلَامٌ [Sulâm] (غُرَابٌ [gurâb] vezninde) Bir mevzi’ adıdır.