iz. ar. cm: eskât. 1. Bir şeyin düşük ve işe yaramaz kısmı. 2. Kötü ve faydasız şey. 3. Yanlış, hata, noksan, sehv: bu ibârede, bu hesapta sakat vardır. ≡ sıf. tr. 1. A‘zâ-yı bedeninden biri nâkıs ve maʻlûl olan, alîl: sakat bir adam; elinden, ayağından, gözünden sakattır. 2. Nâkıs ve alîl (uzuv): bu adamın eli, ayağı, gözü sakattır; kılıçla vurup elini sakat ettiler. 3. Hatalı, nakıs, doğru olmayan, yanlış: bu söz sakattır, sakat iş işleme.

iz. ar. tıb. Nâ-tamâm veya tamam olarak vâlidesinin rahminden ölü düşen çocuk .

Çiy, şebnem. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; rezil kişi, hayırsız.

Çakmaktaşı kıvılcımı.

Düşük çocuk. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; olgunlaşmadan düşen meyva.

Çer çöp. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; hurda, kullanılmış elbise, ayıp, herhangi bir şeyin kötüsü, defo, yanlış davranış, düşük kaliteli şey, kusur.

(a. i.) : hek. düşük, ölü düşen çocuk.

(a. s.) : 1) bir şeyin düşük ve işe yaramaz kısmı. 2) fena ve faydasız şey. 3) yanlış. 4) bir tarafı hasta veya eksik olan. (bkz : alil). 5) bozuk, yanlış.

Düşmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; على bulmak, الى varmak, devrilmek, yıkılmak, (saç) dökülmek, ulaşmak, geçersizleşmek, (aklına) من gelmemek, kalmak, ölmek, yuvarlanmak, başarısız olmak, öldürülmek, geçememek, sınıfta kalmak, sınavda çakmak.

Geri dönüşü engellemek.