اَلرَّمْزُ [er-remz] (râ’nın fethi ve mîm’in sükûnuyla) Dudaklarla ve kaşla olan işârettir; yukâlu: رَمَزَ يَرْمُزُ وَيَرْمِزُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ وَالثَّانِي

(رَ) [ ع. ]
۱- (مص م.) پوشیده گفتن.
۲- (اِمص.) ایماء، اشاره.
۳- (اِ.) راز نهفته.
۴- نشانه و علامت مخصوص.

اَلرَّمْزُ [er-remz] (غَمْزٌ [gamz] vezninde ve râ’nın zammı ve fethateynle lügattir) Mutlak işâret eylemek, 'alâ-kavlin dudaklar ile yâhûd göz ile yâhûd kaş ile yâhûd ağız ile yâhûd el ile yâhûd dil ile işâret eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: رَمَزَ إِلَيْهِ رَمْزًا وَرُمْزًا وَرَمَزًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ وَالثَّانِي إِذَا أَشَارَ أَوْ هُوَ الْإِيمَاءُ بِالشَّفَتَيْنِ أَوِ الْعَيْنَيْنِ أَوِ الْحَاجِبَيْنِ أَوِ الْفَمِ أَوِ الْيَدِ أَوِ اللِّسَانِ Ve sıkletten yâhûd şişmanlıktan yürürken muztarib ve mütelâşî olmak ma’nâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bir adam eski çobanın ra’yinden hoşnud olmamakla koyununu ve keçisini âher çobana katmak ma’nâsınadır; yukâlu: رَمَزَ غَنَمَهُ رَمْزًا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا لَمْ يَرْضَ رِعْيَةَ الرَّاعِي فَحَوَّلَهَا إِلَى رَاعٍ آخَرَ Ve kırba doldurmak ma’nâsınadır; yukâlu: رَمَزَ الْقِرْبَةَ إِذَا مَلَأَهَا

vn. 1. A making a sign. 2. A denoting by a written sign. 3. A hinting.

اَلرُّمْزُ [er-rumz] (râ’nın zammıyla) Pek tavlı semiz develere denir; yukâlu: إِبِلٌ رُمْزٌ أَيْ سُحَاحٌ سِمَانٌ Zâhiren müfredi رَمِيزٌ [remîz]dir; ve yukâlu: هَذِهِ نَاقَةٌ تَرْمُزُ أَيْ لاَ تَكَادُ تَمْشِي مِنْ ثِقَلِهَا وَسِمَنِهَا

iz. cm. ar. fd: remz. bkz. رمز remz. [cem‘u’l-cem‘i “رموزات rumûzât” dahi kullanılır.]

الى işaret etmek. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; الى sembolize etmek, (el ile) işaret etmek, الى göstermek, göz kırpmak, الى imlemek, الى dolaylı olarak belirtmek, (إِلَى, لِ ile بِ) simgelemek, الى temsil etmek, الى simgelemek.

Simge, sembol, remiz, işaret, ima, şifre, amblem, kod, alamet. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; örnek, misal, numune, timsal, ibret, belirti, nişan, arma, kinaye, kelimeyi gösteren birkaç harf, takma isim, rumuz, ima etme, bilmece, kimyada sembol, gizli işaret, kelimenin ilk harfi.

iz. ar. cm: رموز rumûz, rumûzât. 1. İşâret, işâretle merâm anlatma, îmâ. 2. Bir merâm ifâde eden resim, şekil vesâire, muamma.

s. (pl. رموز) 1. A sign, especially, a nod, a wink, a beck. 2. An abbreviation used in writing. 3. Any sign or symbol used in writing in place of a word, or to call attention. 4. An enigmatical expression, a hint, an allusion.