(a. i.) : 1) şiddetli ses. 2) şiddetli gök gürültüsü.

(a. i. c. ercâs) : 1) dînin yasak ettiği şey, günah. 2) pislik, murdarlık, (bkz. : neces, revse2.

اَلرِّجْسُ [er-rics] (râ’nın kesriyle) Necis ve murdâra denir, قَذَرٌ [kazer] ma’nâsına; fethateynle ve râ’nın fethi ve cîm’in kesriyle lügattir. Ve günâh ve me’sem ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ رِجْسٌ يَتَلَطَّخُ بِكَ أَيْ قَذَرٌ وَفِيهِ رِجْسٌ أَيْ مَأْثَمٌ Ve mutlakan murdâr ve müstehcen ve mekrûh kâr ve 'amele denir. Ve 'azâbı mü’eddî olan işe denir; yukâlu: عَمَلُهُ رِجْسٌ أَيْ مُؤَدٍّ إِلَى الْعَذَابِ Ve şekk ve gümân ma’nâsınadır. Ve işkence ve 'ikâb ma’nâsınadır. Ve hışm ve gazab ma’nâsınadır; yukâlu: فِيهِ رِجْسٌ أَيْ شَكٌّ وَهُوَ عَلَى الرِّجْسِ أَيِ الْعِقَابِ وَكَذَا الْغَضَبِ

s. 1. Filth, dirt, an abomination; especially, human filth of any kind. 2. Filthiness, uncleanness. 3. A stench, fetor.

s. 1. As reces, recis, q. v. 2. As رجز Nos. 5, 6, 7, q. v. 3. Any unlawful thing.

a. 1. Filthy, abominable. 2. Fetid.

اَلرَّجْسُ [er-recs] (râ’nın fethi ve cîm’in sükûnuyla) Ziyâde şedîd olan âvâz, ra’d âvâzı gibi ve deve âvâzı gibi; yukâlu: رَجَسَتِ السَّمَاءُ تَرْجُسُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا رَعَدَتْ وَتَمَخَّضَتْ Ya’nî kaçan gök gürlese ve bulutlar deprense.

اَلرِّجْسُ [er-rics] (râ’nın kesri ve cîm’in sükûnuyla) Necâset, قَذِرٌ [kazir] ma’nâsına. Ve Ferrâ eyitti: رِجْسٌ [rics] Bârî ta’âlânın ﴿وَيَجْعَلُ الرِّجْسَ عَلَى الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ﴾ (يونس 100) buyurduğu kavl-i şerîfinde 'ikâb ve gazab ma’nâsınadır. Ve bu رِجْزٌ [ricz]e müşâbihtir. Ve şöyle zann olunur ki bunlar lügatlar olalar, sîn zâ’ya tebdîl olunmuş ola, أَسَدٌ [esed]e أَزَدٌ [ezed] dedikleri gibi, arslan ma’nâsına.