vn. 1. A turning or going round, rotation; revolution. 2. A making go round.

vb. subst., 3d. pers, (Old or provincial) See در .

Rol, kat, tur, devir, evre, sıra. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; dönüşüm, dolaşım, edvar, safha, hastalık nöbeti, (karşılaşma) raunt, nöbet, görünüş, baygınlık nöbeti, bina katı, devre, periyod, sara, ihtilaç, tutarak, ani olarak ortaya çıkan geçici hal, hal, periyot, dönem, görev, kere, iskambil vb.oyunda sıra, faz, binada kat, kez, hamle yapmak, sarım, çağ, aşama, defa, dönüş, oyunda perde.

s. (pl. ادوار) 1. A revolution, circuit, rotation. 2. A circumference or periphery. 3. A turn, twist, whorl. 4. A mode of turning or revolving. 5. A turn or circuit of duty or of action, a period of revolution of a heavenly body. 6. A vicious circle of reasoning. 7. A cycle, a period of time. 8. The period of a sovereign’s reign.

iz. ar. cm: edvâr. [cem‘i yalnız 8. ve 9. mana ile müsta‘meldir.] 1. Dönme, bir şeyin kendi mihveri üzerine hareketi: devr-i arz, vapur çarkının devri. 2. Bir şeyin etrafına dolaşma: huccâc Kâbe-i Şerîf’in etrafını devr ve tavâf ederler. 3. Bir memleketin her tarafını gezip dolaşma, seyâhat: vâlî-i vilâyet devre çıktı; kaymakam kazasını devr etmektedir. 4. Bazı turuka mensûb dervîşânın dönerek ettikleri zikr ve sema‘. 5. Aktarma, bir şeyin bir kaptan veya bir mahalden diğerine nakli: zahireyi gemiden mahzene devrettiler; bu eşyayı sandıktan dolaba devrettik. 6. Bir şeyin diğerine teslimi: selef kâffe-i defâtir ve evrâkı halefine devretmeye mecburdur: sandığın mevcudunu kime devr ve teslim ettiniz? 7. Bir bölük veya takım askerin teftiş ve muhâfaza-i emniyet için dolaşması: devr kolu; devre çıkmak. 8. [masdariyet manasını muhâfaza etmeyerek] Zaman, ahid, asır: cennet-mekân Kânûnî Sultân Süleyman Hân hazretlerinin devri; fütûhat devri. 9. Bir zamanın münkasım olduğu aksâmın beheri: bazı akvâm-i kadîmede birkaç sene bir devir teşkil ederdi; zatürrenin üç devri vardır; bu hastalığın birinci devri tehlikelidir.

(a. i. dâr’ın c.) : 1) evler. 2) bölgeler.

(f. i.) : 1) geçmiş dersleri hatırlama. 2) casus; hafiye. 3) şarap kadehi.

(a. i. c. : edvar) : 1) dönme, bir şeyin etrafını dolaşma. 2) dönüp dolaşma. 3) nakil, aktarma. 4) bir şeyi, başkasına teslim etme.

(f. s.) : uzak. (bkz. : dîr2) . dûrbîn : 1) uzağı gören; 2) i. dürbün. dûr 0 dırâz : uzun uzadıya.

sıf. h. fa. Uzak, baîd.