اَلْخَوَلُ [el-havel] (fethateynle) Hizmet-kârlar, haşem ma’nâsına, vâhidi خَائِلٌ [hâ’il]dir, mâl üzere duran kimse ma’nâsına, nitekim mürûr etti. Ve خَوَلٌ [havle] gâh olur hâdim-i vâhide dahi ıtlâk olunur, gerek 'abd olsun gerek eme olsun. Ve Ferrâ eyitti: خَوَلٌ [havel] خَائِلٌ [hâ’il]in cem’i ve خَائِلٌ [hâ’il] çobandır, رَاعِي [râ’î] ma’nâsına.

اَلْخَوْلُ [el-havl] (hâ’nın fethi ve vâv’ın sükûnuyla) Hıfz etmek; yukâlu: فُلَانٌ يَخُولُ عَلَى أَهْلِهِ أَيْ يَرْعَى عَلَيْهِمْ Ve خَوْلٌ [havl] Bir mâlı gereği gibi ri’âyet etmeğe dahi derler; tekûlu: خُلْتُ الْمَالَ أَخُولُهُ إِذَا أَحْسَنْتَ الْقِيَامَ عَلَيْهِ