اَلْخِنَّبُ [el-hinneb] (قِنَّبٌ [kinneb] vezninde) ve اَلْخِنَّابُ [el-hinnâb] (hâ’nın kesri ve nûn’un teşdîdiyle جِنَّانٌ [cinnân] vezninde) Ki şevâzdandır ve اَلْخَنَابُ [el-hanâb] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Şol tavîl ve ahmak kişiye denir ki reviş ve atvârı nesak-ı vâhid üzere olmayıp dâ’imâ muhtelic ve muztarib ola, gâh şöyle edecek ve gâh böyle edecek olup hâsılı “تَمِيمِيٌّ مَرَّةً وَشَرَفِيٌّ أُخْرَى” telvîni üzere bir hâlde sâbit olamaz ola; yukâlu: رَجُلٌ خِنَّبٌ وَخِنَّابٌ وَخَنَابٌ أَيْ طَوِيلٌ أَحْمَقُ مُخْتَلِجٌ Ve خِنَّابٌ [hinnâb] (جِنَّانٌ [cinnân] vezninde) İri burunlu kişiye denir.