s. 1. A large jar. 2. A kettle-drum. 3. The sky.

اَلْخَمُّ [el-hamm] (hâ’nın fethi ile) Kuyuyu pâk etmek; yukâlu: خَمَّ الْبِئْرَ يَخُمُّهَا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا كَسَحَهَا وَنَقَّاهَا Ve كَسْحٌ [kesh] sîn ve hâ’-i mühmeleteynle süpürmek ma’nâsınadır. Ve ev pâk etmede dahi isti’mâl olunur.

اَلْهِمُّ [el-himm] ve اَلْهِمَّةُ [el-himmet] (hâ’ların kesriyle) Pîr-i fânîye denir; cem’i أَهْمَامٌ [ehmâm] gelir, mü’ennesi dahi هِمَّةٌ [himmet]tir, cem’i هِمَّاتٌ [himmât] gelir ve هَمَائِمُ [hemâ’im] gelir gayr-i kıyâs üzere.

s. 1. Mucus of the nose. 2. Pus of a wound.

s. 1. A bend; a curve, an arch; a crook; a curl, a ringlet. 2. A ridged roof, a vaulted or domed roof; a building or part of a building roofed in. 3. The sky. 4. A giving way, a yielding to pressure. Hence, 5. Defeat, rout. 6. (mystics) A station on a journey; a grade in the journey towards sanctity.

i. fa. küp: hum-i mey = şarap küpü.

(f. i.) : 1) küp. 2) şarap küpü.

(f. s.) : eğri, bükülmüş. Kamet-i ham : eğri boy. Ebrû-yi ham : eğri kaş.

sıf. fa. Bükülmüş, kemerli: ebrû-yı ham. ≡ i. Büklüm, kıvrım: ham-zülüf, 2. Kemer, kubbe.

a. 1. Bent, curved, crooked, curled. 2. Humble, submissive.