اَلْخُلُولُ [el-hulûl] (zammeteynle) Bi-ma’nâhu; yukâlu: خَلَّ لَحْمُهُ يَخُلُّ خَلًّا وَخُلُولًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا قَلَّ وَنَحُفَ Ve خَلٌّ [hall] Du’âyı tahsîs etmeğe dahi derler; yukâlu: عَمَّ فُلَانٌ فِي دُعَائِهِ وَخَلَّ أَيْ خَصَّ Ve خَلٌّ [hall] Deve yavrusunun dilin yarmağa dahi derler, anasın emmesin diye; tekûlu: خَلَلْتُ لِسَانَ الْفَصِيلِ أَخُلُّهُ إِذَا شَقَقْتَ لِئَلَّا يَرْتَضِعَ وَلَا يَقْدِرَ عَلَى الْمَصِّ Ve خَلٌّ [hall] Bürdeyi hılâlle ıslâh etmeğe dahi derler. Ve fakîr olmağa dahi derler; yukâlu: خَلَّ الرَّجُلُ إِذَا افْتَقَرَ وَذَهَبَ مَالُهُ