اَلْخُلَالُ [el-hulâl] ve اَلْخُلَالَةُ [el-hulâlet] (hâ’ların zammıyla) Şâhlar aralıklarında olan meyveye ve koruklar aralığında olan olmuş hurmâya denir. Ve خُلَالٌ [hulâl] Şol 'ârızaya denir ki halâvetli nesneye 'ârız olup ta’mını ekşimtirek eder; yukâlu: أَصَابَهُ خُلَالٌ وَهُوَ عَرَضٌ يَعْرِضُ فِي كُلِّ حُلْوٍ فَيُغَيِّرُ طَعْمَهُ إِلَى الْحُمُوضَةِ Ve خُلَالَةٌ [hulâlet] Diş aralıklarında kalan ta’âm bakiyyesine denir, خَلَلٌ [halel] gibi. Mütercim der ki 'Arablar فُلَانٌ يَأْكُلُ خِلَالَهُ وَخَلَلَهُ وَخُلَالَتَهُ derler ki كِتَابٌ [kitâb] ve عِنَبٌ ['ineb] ve ثُمَامَةٌ [sumâmet] veznlerindedirler, “Filân dişleri aralıklarında kalan ta’âm bakiyyesini ekl eder” demektir, bununla onun hisset ve le’âmetinden kinâye ederler.

s. Dates when first distinguishable as green berries.

Sirkeci.

اَلْخَلَّالُ [el-hallâl] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) Sirke satan adama denir ki sirkeci ta’bîr olunur; yukâlu: هُوَ خَلَّالٌ أَيْ بَائِعُ الْخَلِّ

iz. ar. Yeni ay, bir iki günlük ay.

Kürdan, iğne. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; delme, şiş, şişe benzer şey, delik açma, matkap.

(a. i.) : sirke yapan kimse.

(a. i.) : 1) dostluk. 2) iki nesne arası açık olma.

İken, süresince, arasında. Az kullanılan anlamları ise şunlardır; esnasında, boyunca, sırasında, içinde, zarfında, kapsamında, dahilinde.

اَلْخَلَالُ [el-halâl] (سَحَابٌ [sehâb] vezninde) Hurmâ koruğuna denir ki murâd değirmilenip yeşillenmeğe başlamış olandır. Gerçi mü’ellif بَلَحٌ [belah] ile tefsîr eyledi lâkin müsâmaha-gûne beyân eylemiştir; derecâtını “ب،س،ر” mâddesinde tafsîl eylemiştir.