اَلْحُلْمُ [el-hulm] (hâ’nın zammı ve lâm’ın sükûnuyla ve zammeteynle) Düşe denir ki uykuda olan adamın ‘âlem-i hayâlde müşâhede eylediği misâlden ‘ibârettir;cem’i أَحْلَامٌ [ahlâm] gelir; yukâlu: رَأَى فِي حُلْمِهِ كَذَا أَيْ فِي رُؤْيَاهُ Ve حُلْمٌ [hulm] Masdar olur, düş görmek ma’nâsına; yukâlu: حَلَمَ فِي نَوْمِهِ حُلْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ أَيْ رَأَى فِي مَنَامِهِ رُؤْيًا Ve bâ’ ve عَنْ harfiyle sılalandıkta bir adamın hakkında düş görmek ma’nâsınadır, istihâreciler gibi yâhûd o adamı düşünde görmek ma’nâsına olur; yukâlu: حَلَمَ بِهِ وَعَنْهُ إِذَا رَأَى لَهُ رُؤْيًا أَوْ رَآهُ فِي النَّوْمِ Ve حُلْمٌ [hulm] (hâ’nın zammıyla) Rü’yâda cimâ’ eylemek ma’nâsına olur; yukâlu: حَلَمَ الْغُلَامُ إِذَا جَامَعَ فِي النَّوْمِ [Ve] إِحْتِلَامٌ [ihtilâm] dahi bu ma’nâyadır. Bunlardan ism حُلُمٌ [hulum]dur, عُنُقٌ ['unuk] vezninde buna 'avâm-ı Türkîde düş azmak ta’bîr olunur.

s. (pl. احلام) A dream; especially, an evil or lascivious vision.

اَلْحَلَمُ [el-halem] (fethateynle) Davar keneli yâhûd sakırgalı olmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَلِمَ الْبَعِيرُ حَلَمًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَثُرَ حَلَمُهُ Ve deriye حَلَمَةٌ [halemet] dedikleri zikr olunan böcek üşmek ma’nâsınadır; yukâlu: حَلِمَ الْجِلْدُ إِذَا وَقَعَ فِيهِ الْحَلَمُ

اَلْخِلْمُ [el-hilm] (hâ’nın kesriyle) Dost ve sadîk ma’nâsınadır; yukâlu: هُوَ خِلْمُهُ أَيْ صَدِيقُهُ Ve bir adamın hem-demine denir; yukâlu: هُوَ خِلْمِى أَيْ صَاحِبِي Ve âhû yatağına denir, ‘alâ-kavlin ormanlık içre ittihâz eylediği ine denir.Ve şey’-i ‘azîm ma’nâsınadır. Ve koyun böbreğinin yağına denir;cem’i أَخْلَامٌ [ahlâm] ve خُلَمَاءُ [hulemâ’] gelir,عُلَمَاءُ [‘ulemâ’] vezninde.

اَلْخَالِمُ [el-hâlim] (ظَالِمٌ [zâlim] vezninde) Be-gâyet düz ve hemvâr olan nesneye denir ki ezcâ’ ve endâmının birbirinden kat’â tefâvütü olmaya; yukâlu: شَيْءٌ خَالِمٌ أَيْ مُسْتَوٍ لَا يَفُوتُ بَعْضُهُ بَعْضًا

iz. ar. cm. ahlâm. 1. Rüya, düş, âlem-i mana. 2. Rüyâda gusle muhtaç olma, düş azma, ihtilâm.

(a. i. c. : ahlâm). : (bkz. : ahlâm).

(a. i.) : insanın tabîatincte olan yavaşlık, yumuşaklık.

iz. ar. Tabîat yavaşlığı, tabîatta yumuşaklık ve sabır ve tahammül. hiddet ve gazâbın aksi: hilmin ifrâtı meskenettir.

اَلْحَلْمُ [el-halm] (hâ’nın fethiyle) Deriden حَلَمَةٌ [halemet] dedikleri böceği ayırtlayıp koparmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَلَمَ الْجِلْدَ حَلْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا نَزَعَ الْحَلَمَ عَنْهُ