اَلْحَفَفُ [el-hafef] (fethateynle) Bu dahi ize denir; yukâlu: قَدْ جَاءَ عَلَى حِفَافِهِ وَحَفَفِهِ وَحَفِّهِ أَيْ أَثَرِهِ Ve حَفَفٌ [hafef] ve حُفُوفٌ [hufûf] Kıllet-i mâla ve sû-i ma’îşete denir; yukâlu: هُوَ فِي حَفَفٍ وَحُفُوفٍ أَيْ عَيْشِ سُوءٍ وَقِلَّةِ مَالٍ Ve حَفَفُ الْأَمْرِ [hafefu’l-emr] bir işin bir ucuna ve bir semtine denir; yukâlu: هُوَ عَلَى حَفَفِ أَمْرٍ أَيْ نَاحِيَتِهِ Ve güçlü kuvvetli bodura denir.

اَلْحَفَفُ [el-hafef] (fethateynle) Yaramaz dirlik ve kıllet-i mâl; yukâlu: مَا رُئِيَ عَلَيْهِ حَفَفٌ وَلَا ضَفَفٌ أَيْ أَثَرُ عَوَزٍ Ve عَوَزٌ ['avez] 'ayn-ı mühmele ve zâ-i mu’ceme ile fakr ma’nâsınadır. Ve ضَفَفٌ [dafef] dâd-ı mu’ceme ile kesret-i 'ayâl ma’nâsınadır ki maksûd girü fakrdır.