اَلْحَضَنُ [el-hadan] (fethateynle) Kuşun şol yumurtasıdır ki kanadı altına alıp hıfz eyler kendi nefsine zamm etmekle. Ve حَضَنٌ [hadan] Necd vilâyetinin nihâyetinde bir dağın dahi 'alemidir.’Arab tâ’ifesi “أَنْجَدَ مَنْ رَأَي حَضَنًا” derler,ya’nî “hadan nâm dağı gören, vilâyet-i Necd’e dâhil olur.” Ve حَضَنٌ [hadan] Fîl kemiğine dahi derler, عَاجٌ ['âc] ma’nâsına, İbnu’s-Sikkît rivâyeti üzere.

اَلْحَضْنُ [el-hadn] (hâ’nın fethi ve dâd’ın sükûnuyla) Kuş yumurtasın kanadı ile altına almak; yukâlu: حَضَنَ الطَّائِرُ بَيْضَهُ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا ضَمَّهُ إِلَى نَفْسِهِ Ve حَضْنٌ [hadn] Bir kimseyi bir nesneden ayırıp onda sen müstakil olmağa dahi derler, ‘alâ-mâ se-yecî’u. Ve حَضْنٌ [hadn] Men’ etmeğe dahi derler; tekûlu: حَضَنْتُهُ عَنْ حَاجَتِهِ أَحْضُنُهُ إِذَا حَبَسْتَهُ عَنْهَا

اَلْحَضْنُ [el-hadn] (hâ’nın fethi ve dâd’ın sükûnuyla) ve اَلْحِضَانَةُ [el-hidânet] (كِتَابَةٌ [kitâbet] vezninde) Çocuğu kucağa almak yâhûd beslemek ma’nâsınadır; yukâlu. حَضَنَ الصَّبِيَّ حَضْنًا وَحِضَانَةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا جَعَلَهُ فِي حِضْنِهِ أَوْ رَبَّاهُ Ve حَضْنٌ [hadn] ve حِضَانٌ [hidân] ve حِضَانَةٌ [hidânet] (كِتَابٌ [kitâb] ve كِتَابَةٌ [kitâbet] veznlerinde) ve حُضُونٌ [hudûn] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Kuş yumurtaları kanatları altına alıp basmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَضَنَ الطَّائِرُ بَيْضَهُ حَضْنًا وَحِضَانًا وَحِضَانَةً وَحُضُونًا إِذَا رَخَّمَ عَلَيْهِ لِلتَّفْريِجِ Ve حَضْنٌ [hadn] İhsânı bir kimseden âhere sarf eylemek ma’nâsınadır ki ona vermeyip gayra vermekten 'ibârettir. Ve bu, nâhiye ma’nâsından me’hûzdur; yukâlu: حَضَنَ مَعْرُوفَهُ عَنْ جِيرَانِهِ إِذَا كَفَّهُ وَصَرَفَهُ Ve حَضْنٌ [hadn] ve حَضَانَةٌ [hadânet] (سَحَابَةٌ [sehâbet] vezninde) Bir adam bir kimseyi bir nesneden bertaraf edip onda kendisi müstakil olmak ma’nâsınadır; yukâlu: حَضَنَ فُلَانًا عَنْ كَذَا حَضْنًا وَحَضَانَةً إِذَا نَحَّاهُ عَنْهُ وَاسْتَبَدَّ بِهِ دُونَهُ Ve bir adamı işinden alıkomak ma’nâsınadır; yukâlu: حَضَنَهُ عَنْ حَاجَتِهِ إِذَا حَبَسَهُ وَمَنَعَهُ

s. (pl. حضون، احضان) The embrace of one arm or of both arms by which a child may be carried about.

اَلْهِدْنُ [el-hidn] (hâ’nın kesriyle) Ucuzluk, hısb ma’nâsınadır. Ve Bahreyn kazâsında bir mevzi’ adıdır.

اَلْخَضْنُ [el-hadn] (hâ’nın fethi ve dâd-ı mu’cemenin sükûnuyla) Bir adam dâbbesine darılmakla öfkesinden üzerine hücûm edip bedeninden ısırmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَضَنَ النَّاقَةَ خَضْنًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا حَمَلَ عَلَيْهَا وَعَضَّ مِنْ بَدَنِهَا Ve bir adamdan insâniyyet munsarıf olmak ma’nâsınadır; yukâlu: خُضِنَتْ عَنْهُ الْمُرُوءَةُ عَلَى الْمَجْهُولِ إِذَا صُرِفَتْ

Kuluçka dönemi, ağaç gövdesini toprakla soğuktan koruma.

(kuş yumurtanın üzerine) oturmak, kuluçkaya yatmak, bağrına basmak, hastaya bakmak, sarılmak, bakıp iyileştirmek, kucaklamak, beslemek, sarmak, bakıp büyütmek, içine almak, kapsamak, ihtiva etmek, benimsemek, kabul etmek.

اَلْحَضَنُ [el-hadan] (fethateynle) Fîl kemiğine denir, عَاجٌ ['âc] ma’nâsına. Ve Necd vilâyetinde bir dağın adıdır; ve minhu’l-meselu: “أَنْجَدَ مَنْ رَأَى حَضَنَا” Ya’nî “hadan nâm dağı gören müsâfir Necd ülkesine gelmiş olur.” Ve حَضَنٌ [hadan] Taglib kabîlesinden münşa’ib bir kabîle adıdır.

vn. A caring for an infant, carrying it in arms.