a. Sad; sorrowful.

s. pl. of حزنە 1. Rugged mountains. 2. Difficulties, troubles.

اَلْخَزْنُ [el-hazn] (hâ’nın fethi ve zâ-yı mu’cemenin sükûnuyla) Mâlı bir mekân-ı muhrizde hıfz eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: خَزَنَ الْمَالَ خَزْنًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا أَحْرَزَهُ Ve خَزْنٌ [hazn] ve خُزُونٌ [huzûn] (قُعُودٌ [ku’ûd] vezninde) Et bozulmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَزَنَ اللَّحْمُ خَزْنًا وَخُزُونًا إِذَا تَغَيَّرَ Şârih der ki bu إِدِّخَارٌ [iddihâr]ın ma’nâ-yı lâzımıdır. Ve Misbâh’ta “خ،ن،ز” mâddesinden maklûb olmak üzere mersûmdur.

(pl. احزان) Sadness, sorrow, melancholy; a sad thonght or reeling.

اَلْحُزَنُ [el-huzen] (صُرَدٌ [surad] vezninde) Dürüşt ve galîz dağlara denir; müfredi حُزْنَةٌ [huznet]tir, صُبْرَةٌ [subret] ve صُبَرٌ [suber] gibi. Ve bir dağın ismidir.

اَلْخَزَّانُ [el-hazzân] (شَدَّادٌ [şeddâd] vezninde) ve اَلْخَازِنُ [el-hâzin] Lisâna ıtlâk olunur, hazîne-dâr-ı zamâ’ir-i kalbiyye olduğuna mebnîdir; yukâlu: إِحْفَظْ خَزَّانَكَ وَخَازِنَكَ أَيْ لِسَانَكَ Ve خَزَّانٌ [hazzân] Şol tâze hurmaya denir ki âfetten içerisi kararmış ola.

sıf. fa. [ar. حزن hüzn = gam. — fa. آميختن âmihten = karıştırmak] ve: ( hüzn-âver حزن آور: sıf. fa. [ar. حزن hüzn = gam. — fa آوردن âverden = getirmek] ve: ( hüzn-efzâ حزن افزا: sıf. fa. [ar. حزن hüzn = keder. — fa. افزاييدن efzâyiden = arttırmak] ve: ( hüzn-engîz انگيز حزن: sıf. fa. [ar. حزن hüzn = gam.—fa. انكيختن engîhten = koparmak] Hüznü mûcib, hüzün getiren, hüzün veren: hüzn-âmiz bir manzara, hüzn-âver bir hâl, hüzn-engîz bir âhenk, hüzn-efzâ bir hikâye.

iz. ar. cm. ahzân. ve: ( hüzn حزن: iz. ar. cm. ahzân. Keder, gam, mağmûmiyet: bu hava, bu ses insana hüzün verir.

اَلْخَزَنُ [el-hazen] (fethateynle) ve اَلْخَزَانَةُ [el-hazânet] (سَلَامَةٌ [selâmet] vezninde) Bunlar da et bozulmak ma’nâsınadır; yukâlu: خَزِنَ اللَّحْمُ خَزَنًا وَخَزُنَ خَزَانَةً مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ وَاْلَخامِسِ إِذَا تَغَيَّرَ

s. 1. (pl. حزون, حزن) Rugged ground. 2. A proper name of men and of places.