اَلْخَطْمُ [el-hatm] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Emr-i ‘azîm ma’nâsınadır; yukâlu: هَذَا خَطْمٌ أَيْ خَطْبٌ جَلِيلٌ Ve bir mevzi’ adıdır. Ve kuşun burnuna denir, مِنْقَارٌ [minkâr] ma’nâsına. Ve dâbbe kısmının burunlarının ve ağızlarının önlerine ve uçlarına denir. Ve insânın burnuna denir. Ve خَطْمٌ [hatm] Masdar olur, bir adamın yâ bir hayvânın burnuna vurmak ma’nâsına; yukâlu: خَطَمَهُ خَطْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا ضَرَبَ أَنْفَهُ Ve devenin burnuna خِطَامٌ [hitâm] takmak 'alâ-kavlin خِطَامٌ [hitâm] için burnunu yufkaca kedmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَطَمَ الْبَعِيرَ بِالْخِطَامِ إِذَا جَعَلَهُ عَلَى أَنْفِهِ أَوْ جَزَّ أَنْفَهُ Ve bir adama söz ile kahr ve galebe eylemek ma’nâsına müsta’meldir,şöyle ki mukâbelesinde şakk-ı şefeye kâdir olmaya; yukâlu: خَطَمَهُ بِالْكَلَامِ أَيْ قَهَرَهُ وَمَنَعَهُ حَتَّى لَا يَنْبِسَ Ve sahtiyânın kenârlarını pervâz edip dikmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَطَمَ الْأَدِيمَ إِذَا خَاطَ حَوَاشِيَهُ Ve خَطْمٌ [hatm] ve خِطَامٌ [hitâm] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Yaya kiriş geçirmek ma’nâsınadır; yukâlu: خَطَمَ الْقَوْسَ بِالْوَتَرِ خَطْمًا وَخِطَامًا إِذَا عَلَّقَهَا يَعْنِي عَلَّقَ الْوَتَرَ عَلَيْهَا

s. (pl. حتوم) A sentence, a judicial decree; also, the substance or effect of such a decree.

a. Irreversible, absolute.

vn. 1. A decreeing, a deciding. 2. A making incumbent, unavoidable.

اَلْحَتْمُ [el-hatm] (hâ’nın fethi ve tâ’nın sükûnuyla) Bir nesneyi muhkem kılmak. Ve حَتْمٌ [hatm] Hükme dahi derler, kazâ ma’nâsına.