s. (pl. جلول) A sail of a ship or boat.

suffix. Added to the word اولوم death, gives the meaning of moribund.

اَلْجَلُّ [el-cell] (cîm’in fethiyle) Bu dahi dâbbeyi çullamak ma’nâsınadır; tekûlu: جَلَلْتُ الدَّابَّةَ جُلًّا إِذَا أَلْبَسْتَهَا الْجُلَّ

interj. May He (God), or it (God’s majesty) be exalted! .

اَلْجِلُّ [el-cill] (cîm’in kesri ve fethiyle) جَلِيلٌ [celîl] ma’nâsınadır ki ulu ve 'azîm demektir. Ve hurde ve dakîk olmayan şey’e denir ki iri ve büyük demek olur; ve minhu yukâlu: مَا لَهُ دِقٌّ وَلَا جِلٌّ أَيْ دَقِيقَةٌ وَلَا جَلِيلَةٌ Ve büyük döşeme ve kilim makûlesine ıtlâk olunur ki palâs makûlesine mukâbildir. Ve hasâd olan ekinin kamışına denir ki anız ta’bîr olunur, Fârisîde sibârî derler ve bunda cîm’in zammıyla ve fethiyle câ’izdir.

جَلٌّ [cell] (cîm’in fethi ve zammıyla) Gemi yelkenine denir, شِرَاعٌ [şirâ’] ma’nâsına; cem’i جُلُولٌ [culûl]dur. Ve جَلٌّ [Cell] 'Arabdan bir cemâ’atin pederi ismidir. Ve جَلِيلٌ [celîl] ma’nâsınadır; yukâlu: أَمْرٌ جَلٌّ أَيْ جَلِيلٌ Ve hakîr ma’nâsına olmakla zıdd olur. Ve جَلٌّ [cell] ve جَلَّةٌ [cellet] Masdar olur, el ile deve kığını biriktirmek ma’nâsına; yukâlu: جَلَّ الْبَعْرَ جَلًّا وَجَلَّةً مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا جَمَعَهُ بِيَدِهِ Ve cinâyet ma’nâsınadır; tekûlu: جَلَلْتَ هَذَا عَلَى نَفْسِكَ أَيْ جَنَيْتَهُ Ve جَلٌّ [cell] Celâ-yı vatan eylemek ma’nâsınadır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve bir nesnenin göm ve mu’zam olanını almak ma’nâsınadır; yukâlu: جَلُّوا الْأَقِطَ جَلاًّ إِذَا أَخَذُوا جُلَالَهُ Ve جَلٌّ [Cell] Bir cemâ’at adıdır.

(a. i.) : çul.

(a. i.) : çul.

fl. [جلال celâl’den fiil-i mâzî müfred müzekker gâib olup, celîl ve azîz olsun manasıyla âtîdeki duâ tabîrâtında kullanılır.] Celle celâlühû, celle şânühû, celle ve alâ. [Hakk Sübhânehû ve Teâlâ hakkında.]

اَلْجُلُّ [el-cull] (cîm’in zammıyla) جُلَالٌ [culâl] gibi bir şey’in vâfir ve mu’zamına denir; yukâlu: أَخَذَ جُلَّهُ وَجُلَالَهُ وَكِبْرَهُ أَيْ مُعْظَمَهُ Ve جُلٌّ [cull] Dâbbe çuluna denir; çul جُلٌّ [cull] muharrefidir. Cîm’in fethiyle de câ’izdir, cem’i جِلَالٌ [cilâl]dir cîm’in kesriyle ve أَجْلَالٌ [eclâl]dir; yukâlu: رَفَعَ جُلَّ الْفَرَسِ أَيْ مَا يَلْبَسُهُ لِيُصَانَ بِهِ Mütercim der ki Râgib’in Mufredât’ta beyânına göre جُلٌّ [cull] kendisiyle mu’zam-ı şey’ örtülecek pûşişe denir, cull-i feres ve culle-i temr bu ma’nâdandır, صَحِيفَةٌ [sahîfet] ma’nâsına olan مَجَلَّةٌ [mecellet] dahi bundandır, ke-mâ se-yuzkeru. Ve جُلٌّ [cull] (kezâlik feth ve zammla) Yâsemîn dedikleri çiçeğe denir. Ve verd ismidir ki gül ta’bîr olunan ma’rûf şükûfedir, gerek ak ve kırmızı ve sarı olsun; müfredi جُلَّةٌ [cullet]tir. Şârihin beyânına göre gul-i Fârisî mu’arrebidir. Ve جُلٌّ [Cull] Vâkisa kurbünde bir su adıdır. Ve Cull b. hikk, tayyi’ kabîlesi nesebindendir. Ve جُلٌّ [cull] Çadır ve alaçık ve binâ kurulan yere denir ki oba yeri olacaktır; yukâlu: جُلُّ بَيْتِكَ أَيْ حَيْثُ ضُرِبَ وَبُنِيَ