اَلْجَلْعُ [el-cel’] (cîm’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Soymak, gidermektir, خَلْعٌ [hal’] ma’nâsına; yukâlu: جَلَعَ ثَوْبَهُ وَخَلَعَهُ بِمَعْنًى Ve bu Asma’î rivâyetidir.

اَلْجَلَعُ [el-cela’] (fethateynle) Kalîlü’l-hayâ olmak; yukâlu: جَلَعَتِ الْمَرْأَةُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ Ve dişleri üzerinde dudakları kavuşmamağa dahi derler; yukâlu: جَلَعَ فَمَهُ جَلَعًا مِنَ الْبَابِ الْمَزْبُورِ

اَلْجَلِيعُ [el-celî’] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Şol 'avrete denir ki zevciyle tenhâ ve halvette tesettür eylemez ola; yukâlu: إِمْرَأَةٌ جَلِيعٌ إِذَا كَانَتْ لاَ تَسْتُرُ نَفْسَهَا إِذَا خَلَتْ مَعَ زَوْجِهَا

a. (fem. جلعە) 1. Whose lip is naturally contracted, exposing the teeth. 2. Careless of the dress with exposure of the person. 3. Shameless.

vn. 1. A pulling off a garment. 2. A woman’s being careless as to covering her person when with her husband.

الْجَلْءُ [el-cel’] (cîm’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) ve الْجَلاَءُ [el-celâ’] (سَلاَمٌ [selâm] vezninde) ve الْجَلاَءَةُ [el-celâ’et] (كَرَامَةٌ [kerâmet] vezninde) Yere çalmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَلَأَهُ جَلْئًا وَجَلاَءً وَجَلاَءَةً مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا صَرَعَهُ Ve atmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَلَأَ بِثَوْبِهِ إِذَا رَمَاهُ

Utanmazlık, edepsizlik.

Elbisesini çıkarmak, edepsiz olmak.

Edepsiz.

vn. 1. A mouth’s grinning by reason of a contracted lip. 2. A carelessly exposing the person. 3. A being shameless; shamelessness.