s. 1. A well; the shaft of a well. 2. A deep dungeon.

اَلْجَبُّ [el-cebb] (cîm’in fethiyle) Kesmek, ka’t ma’nâsına. Ve galebe etmek; yukâlu: فُلَانٌ جَبَّ الْقَوْمَ مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا غَلَبَهُمْ

اَلْجُبُّ [el-cubb] (cîm’in zammıyla) Kuyuya denir, bi’r ma’nâsına, ‘alâ-kavlin dibi derin, suyu çok olana yâhûd otlağın ve çayırlığın pek a’lâ ve eltaf yerinde vâki’ olana yâhûd içeri duvarı taşla örülüp yapılmamış olana yâhûd nâs hafr eylemeyip öylece ‘alâ-hâlihâ mevcûd olan kuyuya denir ki ‘âdî olur. Cem’i أَجْبَابٌ [ecbâb] gelir ve جِبَابٌ [cibâb] gelir cîm’in kesriyle ve جِبَبَةٌ [cibebet] gelir قِرَدَةٌ [kiredet] vezninde. Ve جُبٌّ [cubb] Şol su tulumuna ve dağarcığa denir ki iki deriden dikilip vâsi’ olmak için aralığına bir deri dahi zamm olunmuş ola. Ve ‘Arablar onu iki kat dikip içine nebîz vaz’ ederler. Ve جُبٌّ [Cubb] Berber-zemîn’de bir mevzi’ adıdır ki ondan zürrâfa dedikleri hayvân getirirler. Zürrâfa tahrîfle zûrnâpa dedikleri cânverdir ki Fârisîde uştur-gâv ve peleng derler. Ve جُبٌّ [Cubb] tayyi’ kabîlesine mahsûs bir mahzar ya’nî meşhed adıdır. Ve Benû 'Âmir kabîlesi ve dabbe b. ganiyy cemâ’ati yurtlarında birer su ismleridir. Ve kâhire-i Mısr ile Bulbeys kasabası beyninde bir mevzi’dir. Ve haleb kazâsında bir karyedir kelb lafzına izâfetle جُبُّ الْكَلْبِ [Cubbu’l-Kelb] derler; onda bir çeşme vardır, kuduz kelb ısırdığı kimse üzerinden kırk gün mürûr eylemezden akdem onun suyundan içse marazından şifâ-yâb olur.

adv. (alliterative) Entirely, wholly.

s. (for A. جیبceyb) A pocket. (See جیب).

اَلْجَبُّ [el-cebb] (cîm’in fethi ve bâ’nın teşdîdiyle) ve اَلْجِبَابُ [el-cibâb] (كِتَابٌ [kitâb] vezninde) Kesmek, kat’ ma’nâsınadır; yukâlu: جَبَّ الشَّيْءَ جَبًّا وَجِبَابًا اِذَا قَطَعَهُ Ve hâyeleri dibinden kesip hâdım ve tavâşî kılmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَبَّ خُصْيَيْهِ اِذَا اسْتَأْصَلَهُ Ve hurmâ ağacına aşı vurmak ma’nâsınadır; yukâlu: جَبَّ النَّخْلَةَ اِذَا لَقَّحَهَا Ve galebe eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: جَبَّ الْقَوْمَ اِذَا غَلَبَهُمْ

i. bkz. جيب ceyb.

(a. i.) : kuyu. (bkz. : bi’r, çeh).

iz. ar. 1. Kuyu, sarnıç. n. 2. Vaktiyle zindan gibi kullanılan çukur, susuz kuyu.

vn. A cutting off, amputation.