vulg. can, s. 1. The life, in man or any animal. 2. The soul of man. 3. A single person, individual; a single living creature. 4. One’s beloved, one’s darling; a near friend. 5. Energy; zeal; vigor. 6. The feel-ings. 7. A weapon.

s. 1. The genii or demons. 2. A proper name.

dehşet gelmek.

اَلْجَانُّ [el-cânn] (teşdîd-i nûn’la) جِنٌّ [cinn] lafzından ism-i cem’dir, lâkin Zemahşerî’nin Mukaddime’de ve mü’ellifin Basâ’ir’de beyânına göre جَانٌّ [cânn] أَبُو الْجِنِّ [ebu’l-cinn]dir, niteki آدَمُ [Âdem] أَبُو الْبَشَرِ [ebu’l-beşer]dir. Ve ba’zılar ‘indinde جَانٌّ [cânn] bir kavm-i mahsûstur, insândan mukaddem halk olundular. Ve جَانٌّ [cânn] Bir nev’ hayye ismidir ki gözleri siyâh olur, ekserî hânelerde devr eder ve bir kimseyi âzürde eylemez.

iz. ar. Cin taifesi, ins ü cânn.

(f. i.) : (bkz. : cânn).

(s. i.) : (bkz. : cânn).

(f. i.) : 1) can, ruh. 2) hayat, yaşayış. 3) gönül.

(a. i.) : cin taifesi.

i. Yeşil iken yenir güzel bir cins erik. [vech-i tesmiyesi anlaşılamadı.]