(a. i.) : diş gediği.

اَلسَّلَمُ [es-selem] (fethateynle) سَلَفٌ [selef] ma’nâsınadır ki büyû’ envâ’ından bir nev’in ismidir; yukâlu: عَقَدَ عَقْدَ السَّلَمِ أَيِ السَّلَفِ

اَلسَّلْمُ [es-selm] (sîn’in fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Bir kulplu kovaya denir, sakkâ kovası gibi; cem’i أَسْلُمٌ [eslum], gelir أَفْلُسٌ [eflus] vezninde ve سِلَامٌ [silâm] gelir, جِبَالٌ [cibâl] vezninde. Ve masdar olur, yılan sokmak ma’nâsına; yukâlu: سَلَمَتْهُ الْحَيَّةُ سَلْمًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا لَدَغَتْهُ Şârihin beyânına göre selâmetine tefe’’üldür. Ve سَلَمٌ [selem] dedikleri ağaçla deriyi dibâgat eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَمَ الْجِلْدَ سَلْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا دَبَغَهُ بِالسَّلَمِ Ve kova eskiyip yeprimekle 'amelinden fârig olup termîm ve ihkâm eylemek ma’nâsınadır; yukâlu: سَلَمَ الدَّلْوَ إِذَا فَرَغَ مِنْ عَمَلِهَا وَأَحْكَمَهَا

s. 1. A notch, a broken place in an edge. 2. (prosody) A contraction of the foot fa’ûlun فعولن , by the elision of its first syllable; it thus becomes عولن ‘ûlun, represented by فعلن fa‘lun.

vn. 1. A notching an edge. 2. A contracting the prosodic foot فعولن by elision of its first syllable.

vn. A being or becoming notched in the edge.

s. pl. of ثلمە , q. v.

اَلثَّلَمُ [es-selem] (fethateynle) Derenin selden yâ gayrı nesneden bir cânibi gedilmek.Ve sâ’ir nesnenin gedilmesine dahi derler; yukâlu: ثَلِمَ الشَّيْءُ يَثْلَمُ مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ

اَلثَّلْمُ [es-selm] (sâ’nın fethi ve lâm’ın sükûnuyla) Bir nesneyi gedik etmek; yukâlu: ثَلَمْتُهُ أَثْلِمُهُ ثَلْمًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي ve ثَلْمٌ [selm] Gediğe dahi derler; yukâlu: فِي السَّيْفِ ثَلْمٌ وَفِي الْإِنَاءِ ثَلْمٌ إِذَا انْكَسَرَ مِنْ شَفَتِهِ شَيْءٌ